Opera – Visente Martin i Soler: Nadmudrena opasnica

Opera je premijerno izvedena 27. januara 1795. godine u Kraljevom teatru u Londonu pod naslovom Škola za supružnike, uz značajan uspeh – ali je sam Da Ponte koristio naziv Nadmudrena opasnica – La capricciosa corretta, koji se zadržao do danas. U glavnim ulogama nastupaju: bariton Žosep-Mikel Ramon kao Fjuta, sopran Margerit Krul kao Čiprinja, bariton Enrike Bakerizo kao Bonario, sopran Katija Veletaz kao Izabela, tenor Iv Salans kao Lelio, bariton Karlos Marin kao Điljo, tenor Emilijano Gonzales-Toro kao Valerio i sopran Rafaela Milanezi kao Čilija. Ansamblom Le Talen Lirik diriguje Kristof Ruse. 

Martin i Soler i Da Ponte su bili bliski saradnici. Zajedno sa napravili pet opera, od kojih je Nadmudrena opasnica bila četvrta. Ove opere su ujedno i najpoznatije u Martin i Solerovom opusu i sve pripadaju komičnom žanru sa kraja XVIII veka, razvijenog pod uticajem Goldonijeve klasične komedije naravi. Po mišljenju Kristofa Rusea, u ovom delu pronalazimo elemente i drugih Da Ponteovih libreta – pre svih dva pisana za Mocarta – Tako čine sve i Figarove ženidbe. Radnja se kao i u Tako čine sve odvija u Napulju, a u fokusu je „lekcija” koja treba da nauči ženu gde joj je mesto u društvu, uz pomoć istočnjačkog muškarca, koji je u stvari prerušeni sluga. Taj sluga – majordom Fjuta – je vrlo sposoban i okretan poput Figara i zaljubljen je u sobaricu Čiliju. Samo ime za pobunjenu i svojevoljnu opasnicu Čiprinja, u Goldonijevom maniru, izvedena je iz epiteta za Veneru (kipranka na italijanskom jeziku), kao i iz glagola „inciprignire” koji označava stanje ljutnje i ogorčenosti.

Iako je ovo jedan od manje kompleksnih i sofisticiranih Da Ponteovih libreta, on je izuzetno dobro uklopljen sa šarmantnom, elegantnom i pokretnom muzikom španskog kompozitora. Ova opera savršeno spaja sentimentalno-farsični zaplet sa muzičkim tokom koji je istovremeno lirski uzdržan i plesno energičan.

Urednica Ksenija Stevanović