Veliki interpretatori – Dmitrij Kitajenko

U plejadi izdanaka ruske škole dirigovanja koja je obeležila svetsku muzičku scenu druge polovine dvadesetog veka, Dmitrij Kitajenko ima istaknuti status. Ovaj umetnik čija nastojanja kritika ocenjuje kao istrajno traganje za uvek dubljim smislom muzike, posebno je cenjen kao interpretator ruske muzike, koji je tokom svoje već pet decenija duge karijere dao snažan doprinos njenom promovisanju, kako na koncertnom podijumu, tako i na brojnim diskografskim izdanjima. Rođen 1940. godine u Sankt Peterburgu, studirao je dirigovanje na tamošnjem konzervatorijumu Rimski-Korsakov. Nakon završetka školovanja, usavršavao se kod Hansa Svarovskog i Karla Esterajhera u Beču, da bi prvo značajnije priznanje za svoje umeće dobio na takmičenju Herbert fon Karajan, 1969. godine gde je kao pobednik ostavio izuzetan utisak na velikog maestra. Ipak, Kitajenko je profesionalnu karijeru sve do 1990. godine gradio u rodnoj zemlji, najpre kao dirigent Teatra Stanislavski, a potom od 1974. godine sa Moskovskom filharmonijom koju je vodio tokom četrnaest godina. U ovom periodu profesionalne zrelosti, njegova dirigentska praksa imaće veliki odjek ne samo po zemljama Istočnog bloka u kojima je nastupao, već zahvaljujući izuzetnim albumima, i na Zapadu. U novonastalim političkim previranjima, Kitajenko će se 1990. godine odazvati na poziv čuvenog Simfonijskog orkestra Frankfurtskog radija, potom Filharmonije iz Bergena, te Simfonijskog orkestra Danskog nacionalnog radija, sa kojima otpočeti „novi život“ evropskog dirigenta, nižući značajne uspehe na koncertnom podijumu i u studiju. Pored gostovanja za pultovima brojnih evropskih orkestara, Kitajenko je posebno plodne saradnje poslednjih godina ostvario sa Zagrebačkom filharmonijom, a njegovi nastupi sa Simfonijskom orkestrom berlinskog Koncerthausa čiji je šef-dirigent od 2012. godine ubiraju pozitivne kritike stručne javnosti, kao i prihvatanje publike.

U svojoj diskografiji, Kitajenko je tokom karijere posebno bio okrenut integralnom snimanju simfonijskih opusa najznačajnijih predstavnika ovog žanra, mahom klasičarskog, romantičarskog i neoklasičnog perioda, za izdavačke kuće Melodija, Čendouz, Kapričo, Teldek, Erato i druge, a ove godine za svoje interpretacije pohranjene na desetinama objavljenih albuma dobio je Međunarodnu nagradu za životni doprinos klasičnoj muzici.

Autor emisije: Stefan Cvetković