Svetinje carskog Prizrena

Gost emisije Hram arhitekta dr Nebojša Gadžić, predavač na Fakultetu tehničkih nauka u Kosovskoj Mitrovici

Smešten u južnoj Metohiji, u podnožju Šar planine, blizu makedonske i albanske granice, Prizren se prvi put pominje 1019. godine kao Prizdrijana u povelji Cara Vasilija II. U vreme Vizantije, Prizren je značajno regionalno sedište i u to vreme, grade se utvrđenja Drvengrad i Višegrad, poznati kao prizrenski Gornji grad. U njemu je od 1019. godine sedište Prizrenske episkopije koja je pod jurisdikcijom Ohridske arhiepiskopije. Od, oko 1214. godine, u vreme Stefana Nemanjića, grad pripada srpskoj srednjovekovnoj državi i postaje privredno i duhovno sedište. Grad na Bistrici ekonomski jača, naročito u vreme kralja Milutina i cara Dušana. Iz tog perioda najznačajniji istorijski spomenici srpske srednjovekovne baštine su crkva Bogorodica Ljeviška (13. vek, kralj Milutin) i manastirski kompleks Sveti Arhanđeli, zadužbina cara Dušana (14. vek). Putopisci toga vremena Prizren nazivaju "carski grad" i "carska prestonica".

O svetinjama carskog Prizrena u ovonedeljnom Hramu govori dr Nebojša Gadžić, arhitekta, predavač na Fakultetu tehničkih nauka u Kosovskoj Mitrovici.

Autor i voditelj: Dušanka Zeković