„Lavlje srce“ nije otrovano!

Grupa forenzičara analizirala je mumificirano srce engleskog kralja Ričarda Prvog, poznatijeg kao Ričard Lavlje srce, kako bi saznala da li je zaista ubijen otrovnom strelom.

Kada je 1199. čuveni engleski monarh umro, njegovo srce je balsamovano i sahranjeno odvojeno od ostatka njegovog tela.

Stanje mumificiranog srca nije dozvolilo naučnicima da otkriju uzrok Ričardove smrti, ali su njihovi nalazi, objavljeni u časopisu Scientific Reports, opovrgli teoriju po kojoj je srednjovekovni kralj, čuven po svojoj neustrašivosti na bojnom polju, umro od uboda otrovne strele.

Ričard Prvi je zajedno sa francuskim kraljem Filipom Drugim Avgustom i nemačkim carem Fridrihom Barbarosom poveo Treći krstaški rat protiv muslimanskog vođe Saladina.

Iako je vladao Engleskom, veći deo života proveo je u Francuskoj, gde je ubijen tokom ospade jednog dvorca.

Nakon smrti, Ričardovo telo je rasparčano – što je bio uobičajeni postupak za pripadnike aristokratije u srednjem veku.

Njegova utroba pokopana je u Šalisu, blizu Limoža, u centralnoj Francuskoj, ostatak tela u manastiru Fontevro koji se nalazi nešto severnije, a njegovo srce je balzamovano i sahranjeno u katedrali u Ruanu.

Ostaci njegovog srca - danas male gomile sivo-smeđeg praha, čuvani su u olovnoj kutiji koja je otkrivena tokom iskopavanja u 19. veku.

Biološka analiza koju je sproveo tim forenzičara i istoričara prvo je detaljno istraživanje Ričardovog srca.

Dr Filip Šarlije, forenzičar sa francuskog Univerziteta „Remon Poenkare", izjavio je za Bi-Bi-Si da je tim postupio na istovetan način kao i pri obdukciji ekshumiranog tela. „Obavili smo mikroskopsko posmatranje, toksikološku kao i polensku analizu", objasnio je doktor Šarlije.

Srce je bilo u previše lošem stanju da bi stručnjaci mogli da utvrde tačan uzrok smrti kralja za kog većina istoričara veruje da je umro od gangrene ili septikemije kao posledice ranjavanja.

Prema drugoj teoriji, Ričard Prvi je umro od uboda strele koja je prethodno bila natopljena otrovom.

Šarlije je naveo da rezultati testova opovrgavaju ovu teoriju. „Naše toksikološke analize nisu pokazale prisustvo arsenika ili nekog drugog metala. Nismo našli nijedan dokaz da je Ričard Lavlje srce bio otrovan", tvrdi stručnjak.

Zahvaljujući ovim analizama, forenzičari su saznali puno o srednjovekovnim tehnikama balsamovanja. „Biljke i začini koji su korišćeni u procesu balsamovanja su gotovo identični onima koji su upotrebljeni za balzamovanje Isusovog tela", objasnio je Šarlije.

Stručnjaci su tokom analiza koristili vrlo mali deo Ričardovog srca. „Želeli smo da ga sačuvamo za buduće generacije", objasnio je dr Šarlije, dodajući da ovde nije reč samo o uzorcima, već i o ljudskim ostacima koji zaslužuju da se s njima postupa s poštovanjem.