Izumiranje na Zemlji ‒ šta kažu simulacije katastrofe?

Permanentne vulkanske erupcije koje su napravile ogromne rupe u Zemljinom ozonskom omotaču, mogle su biti jedan od uzroka masovnog izumiranja na planeti Zemlji pre dvesta pedeset miliona godina, ukazuje članak objavljen u mesečniku „Sajens advanses".

Te rupe su bile tolike da su omogućile ultraljubičastom (UVB) zračenju da sprži život na planeti i onemogući oporavak milionima godina. Tim paleobotaničara sa Kalifornijskog univerziteta izložio je seme savremenog minijaturnog bora različitim nivoima radijacije ‒ koja se kretala od nula do 93 kilodžula po kvadratnom metru.

Simulacije katastrofe su pokazale da su konstantne vulkanske erupcije lišile Zemlju zaštitnog omotača, te je smrtonosno UVB zračenje dostizalo više od sto kilodžula po metru kvadratnom.

Izlaganje velikoj koncentraciji radijacije dovelo je najpre do deformiteta polenskih čestica, pa iako je samo drvo moglo da izdrži toliki nivo UVB zračenja, reproduktivni organi (prašnici i listići koji oplođeni polenom stvaraju seme drveta) ‒ nisu. Međutim, studija koja je sprovedena na Kalifornijskom univerzitetu ukazuje da drvo nije u potpunosti ostalo sterilno. Kad je zračenje prestalo, reproduktivni organi drveta su se oporavili i postali potpuno funkcionalni.

Studija u potpunosti potvrđuje činjenicu da su konstantne vulkanske erupcije u današnjem Sibiru počele pre 300.000 godina, te da su pedeset hiljada godina pustošile planetu i prouzrokovale istrebljenje 75 procenata kopnenih životinja i celokupnog živog sveta u morima. U tom periodu, međutim, drveće nije imalo vremena da se oporavi jer je zračenje bilo konstantno. To je prouzrokovalo permanentnu sterilizaciju tadašnje flore, a time i „pucanje lanca ishrane".

Priredila Nataša Goati