Hram

Pravoslavni manastir Eparhije braničevske nalazi se na desetak kilometara od mesta Golubac. Ime manastira vezuje se za kosovskog junaka Miloša Obilića, koji je rođen u obližnjem selu Kobilje, a dvorac je imao nedaleko odatle. Odlazeći u lov, nehotice, ranjava isposnika Zosimu Sinaitu, koji je pribivao u keliji, u obližnjoj pećini. Kada je video šta je uradio Miloš Obilić ga brzo vodi vidaru, ali, kad behu kod mesta budućeg manastira, pustinjak progovori - Tu mani (nema leka, pusti da umrem). Da okaje greh Miloš kreće da zida manastir, ali,ubrzo dolazi poziv od kneza Lazara - Tu mani, pa dođi na Kosovo. Tako je ostao naziv Tumane. Manastir Tumane prvi put se pominje u popisu iz 16. veka, gde se određuje lokacija manastira kod sela Tuman. U drugoj polovini 16. veka tu je nastalo i jedno književno delo: Tumanski apokrifni zbornik. Kroz istoriju manastir je pretrpeo više razaranja, paljenja, a nova, sadašnja crkva, posvećena Svetom Arhangelu Gavrilu, podignuta je 1924 godine. U manastiru, od 1934. godine, Tumanu je boravilo rusko monaško bratstvo, preseljeno iz manastira Miljkova. Rusi su sa sobom doneli i veliku svetinju-čudotvornu ikonu Majke Božije "Kurskaja", koja potiče iz jednog manastira iz okoline grada Kurska u Rusiji. Od 1966. godine Tumane je ženski manastir, a od 2014. postaje muški opštežiteljni manastir kada i počinje njegov preporod. Obnovljen je manastirski kompleks, crkva, a Tumane, kao mesto čudesnih isceljenja, počinju da nazivaju - "Đerdapski Ostrog". Tumane godišnje poseti oko milion vernika.

U ovonedeljnom Hramu o manastiru Tumane, čudesnim izlečenjima, njegovim svetinjama, čudotvornim moštima, žitiju i podvizima Svetog Zosime Tumanskog (14.vek) i Prepodobnog tumanskog Jakova čudotvorca (20 vek) govore: iguman manastira Tumane Dimitrije (Plećević) i jeromonah Petar (Bogdanović), sabrat manastira.

Autor i voditelj: Dušanka Zeković.