Riznica

"Između kanjona reke Ibra, Lima, Pive, Tare, Drine i Bosne, okružena planinama i skoro neprohodnim šumama, nalazila se oblast koju je car Konstantin IX Porfirogenit u svom čuvenom delu "O upravljanju carstvom" (iz 918. godine) nazivao "krštenom Srbijom". Najveći deo te oblasti će se kasnije nazivati i Raška. Glavnina srpskog naroda (odnosno plemena zvanih Srba), kao i njegovih država, od doseljenja Slovena do pojave Nemanjića, bila je koncentrisana na tom planinskom području istočne Hercegovine, središne i istočne Bosne, Raške oblasti i jugozapadne Srbije... Srpska plemena, nedovoljno povezana među sobom, ostaju u svojim planinama skoro pet vekova nakon doseljavanja na Balkan.Često su priznavali vrhovnu vlast stranih gospodara, Vizantije ili Bugarskog carstva, da bi zatim formirali više nezavisnih oblasti ili državnih zajednica koje su pre Nemanje vrlo retko i samo u kratkim periodima bile objedinjene". "Do Nemanje, Srbija nije prelazila Moravu; na sever nije išla preko Rudnika, a na jugoistok ne dalje od Peći i Đakovice... Nijedna od bogatih dolina, ni Kosovo, ni Velika Morava, ni Metohija, ni Mačva ne behu tada potpuno u srpskoj vlasti". (V.Ćorović)... "Sjajno doba srpske istorije otpočeli su Nemanja i njegovi sinovi, Sava i Stefan Prvovenčani. Nemanjina pojava predstavlja prelom između ćutanja vekova i poruka istorije" (Duško Lopandić).

U današnjoj Riznici o usponu i kraju srednjovekovne Srbije, stvaranju i jačanju kraljevine, o carstvu, odbrani od osmanske najezde, sve do pada despotovine, o precima Nemanjića, samoj "svetorodnoj dinastiji", njenim sledbenicima i potomcima do današnjih dana, razgovaramo sa dr Duškom Lopandićem, diplomatom, ambasadorom i piscem knjige "Nemanjići-vladari i vreme srpskog srednjeg veka".

Autor i voditelj: Dušanka Zeković.