Gramofonija – Kompozicije Miloša Raičkovića

Ploča sa Raičkovićevim kamernim ostvarenjima danas se može smatrati vrednim istorijskim dokumnetom iz više razloga. Najpre, kamerne kompozicije koje su objavljene na njoj snimili su Dragoslav Lazarević i Julije Stefanides i ovi zapisi malih ansambala pružaju detaljan uvid u način interpretacije savremene muzike sa kraja osamdesetih godina, imajući u vidu da je zvučna slika veoma transparentna i može se reći da verno odražava interpretacijske zamisli. Izvođači koji su sudelovali na ovoj ploči, kao što su Nada Kolundžija i ansambl „Muzika da kamera", bili su česti saradnici savremenih autora iz osamdesetih godina, te njihova tumačenja domaćih ostvarenja danas imaju i dokumentarnu vrednost, svedočeći o veoma živoj muzičkoj aktivnosti ovog perioda. Iako ploča nije ponovo objavljivana, dela koja se nalaze na njoj povremeno su prisutna na repertoarima srpskih muzičara.

Pored pomenutih zvučnih i dokumentarnih kvaliteta ovih snimaka, album sa Raičkovićevom muzikom je značajan i kao svojevrsni diskografski manifest, s obzirom na to da je na omotu ploče odštampano kompozitorovo objašnjenje „nove klasike" - umetničkog pravca koji je teorijski definisao i zastupao u svojim delima. Kako, između ostalog, autor ističe, nova klasika bi se mogla „definisati kao spoj muzičkog minimalizma sa stilovima bečke klasike i rane romantike". Ovakavi autopoetički zapisi nisu bili česti na pločama našeg izdavača i uglavnom su se nalazili na albumima sa novom i nepoznatom muzikom, uz belešku o životu kompozitora koja je standardne forme. Grafičko rešenje omota je izradio Milenko Miletić, dugogodišnji saradnik PGP-a na velikom broju različitih ostvarenja.

Autor Milan Milojković
Urednica Sanja Kunjadić