Leopold Mocart i muzika U Salcburgu

Iako je Leopold Mocart danas pre svega poznat kao pedagog i izvođač na violini, te autor instrumentalnih kompozicija, njegov rad pri nadbiskupskoj kapeli uključivao je i izradu niza vokalno-instrumentalnih dela, za koje je u Salcburgu postojalo veliko interesovanje. Njegova dela namenjena katoličkim bogoslužbenim obredima pokazuje dramatski stil u kome se elementi crkvenog stile antico kombinuju sa modernim italijanskim operskim izrazom. Od dvanaest oratorijuma Leopolda Mocarta premijerno izvedenih u Salcburgu polovinom 18. veka, sačuvana su tek dva. Oratorijum Čovek, bogoubica komponovan je 1753. godine na libreto Antona Vajzera na nemačkom jeziku, a najpotpunija partitura sačuvana je u prepisu u biblioteci franjevačkog manastira u Bolcanu, gde je otkrivena tek pedesetih godina 20. veka. Obrađujući pasijsku temu Isusovog stradanja, libretista Vajzer izostavlja narativ jevanđelja i piše tekst u obliku meditativnog dijaloga Čoveka, Razuma i Savesti. Leopold Mocart komponovao je oratorijum prateći strogi napolitanski model smenjivanja rečitativa i da capo arija. Uslovno podeljen na dva dela, pri čemu drugi počinje od pete numere u kojoj se prvi put pojavljuje lik Savesti, oratorijum kroz likove Razuma i Savesti izlaže katoličku doktrinu ljudske krivice za Isusovu smrt i njenu neophodnost za spasenje. Zanimljivo je da je Leopold Mocart upotrebio svojevrsni lajtmotiv u ovom delu, koristeći interval prekomerne kvarte, odnosno tritonus, u svakom pojavljivanju imenice „bogoubica", odnosno „Gottesmörder" na nemačkom jeziku.

Autor Srđan Atanasovski
Urednica Sanja Kunjadić