Minhen, Perkoviću i Mustaču doživotne kazne zatvora

Tužilaštvo je za obojicu tražilo doživotne kazne zatvora, a odbrana je smatrala da treba da budu oslobođeni. Presuda Josipu Perkoviću i Zdravku Mustaču izazvala je različite reakcije u Hrvatskoj.

Hrvatska je evropski nalog za izručenje Perkovića i Mustača dobila dan nakon što je postala članica EU, a suđenje je trajalo gotovo dve godine.

Suđenje su pratili i protesti kojima pripadnici hrvatske zajednice traže procesuiranje ubistava hrvatskih emigranata koje su, tvrde, izvele jugoslovenske tajne službe.

Inače, pitanje izručenja Perkovića i Mustača Nemačkoj, što je tadašnja vlada Zorana Milanovića odbijala, postalo je "kamen spoticanja" u odnosima Hrvatske i Nemačke, pa iako je prethodno bilo najavljeno, kancelarka Angela Merkel je otkazala dolazak na svečanost povodom prijema Hrvatske EU.

Istovremeno, Hrvatska je u nekoliko navrata upozorena iz Evropske komisije da bi mogla biti sankcionisana ukoliko Perković i Mustač ne budu izručeni, a posebno zbog donošenja posebnog zakona, nazvanog "leks Perković", koji prema tumačenju EK nije bio u skladu sa evropskom pravnom tekovinom.

Na Hrvatsku je praktično izvršen pritisak da izmeni upravo doneti zakon što je omogućilo izručenje dvojice nekadašnjih funkcionera jugoslovenske tajne službe.

Zagrebački advokat Ante Nobilo, branilac bivšeg jugoslovenskog i hrvatskog zvaničnika Josipa Perkovića, najavio je žalbu i pre nego je presuda izrečena.

"Idemo sa žalbom. Ovo je tek prvo poluvreme. Ukoliko bude osuđujuća presuda, žalba će ići na Savezni vrhovni sud Nemačke. Danas ćemo, kad čujemo što je sudsko veće reklo, održati sastanak na kojem ćemo dogovoriti konkretne korake. Ja sam optimista, u sudskom spisu nema dokaza za osuđujuću presudu", kazao je Nobilo.

Nobilo je, međutim, priznao da se tim advokata njegovog klijenta pripremio i na osuđujuću presudu. "On je inteligentan, dobar analitičar i mi smo ga pripremili na to", kazao je Nobilo, preneli su hrvatski mediji.

Sud je odredio da troškove suđenja moraju snositi optuženi.

Tužilaštvo je zadovoljno presudom, kao i zastupnik porodice Đureković Markus Mejsner.

"Ovo je za nas poseban dan, ne zato što su ta dva čoveka osuđena na doživotne kazne, jer to za nas nije bilo važno u ovom postupku. Ono što je važno, jeste da se otkrije istina o tom poglavlju istorije", rekao je Mejsner.

Državno tužilaštvo je, inače, u svojoj završnoj reči prošle sedmice krivično delo pomaganja u ubistvu prekvalifikovao u učestvovanje u ubistvu s predomišljajem, za šta je prema nemačkim zakonima predviđena doživotna kazna.

Tužilaštvo, naime, smatra da je tokom suđenja dokazano da je optuženi Josip Perković direktno delovao u organizaciji ubistva Stjepana Đurekovića.

Ono je u svojoj završnoj reči takođe ostalo pri motivu ubistva, a to je, prema tumačenju tužilaštva, likvidacija Đurekovića kao svedoka finansijskih malverzacija u koje je u državnoj naftnoj kompaniji "Ina" bio upleten sin tadašnjeg visokopozicioniranog jugoslavenskog političara Mike Špiljka, Vanja.

Đureković je do svog odlaska u Nemačku bio na visokoj menadžerskoj funkciji u "Ini", podseća portal Indeks.

Odbrana je tokom celokupnog suđenja, pa tako i u svojoj završnoj reči, pre svega pobijala motiv ubistva.

Prema odbrani, Đureković je ubijen jer je kao agent Nemačke obaveštajne službe (BND) Nemcima odavao osetljive vojne tajne vezane uz zalihe nafte bivše Jugoslavenske narodne armije (JNA) pa je ubistvo izvela vojna Kontraobavještajna služba (KOS), u saradnji sa saveznim SDB.

Prema tome, tumači odbrana, Perković kao tadašnji službenik državne bezbednosti nije mogao biti upleten u sprovođenje ove akcije.

Drugi stepen odbrane odnosi se na diskreditovanje važnih svedoka u ovom suđenju poput Vinka Sindičića i Bože Vukušića koje odbrana, zbog kriminalne prošlosti, smatra neverodostojnim.

Suđenje je trebalo da bude završeno u aprilu 2015, ali je ono produženo zbog velike količine dokumenata koji su tokom suđenja pristizali iz Hrvatskog državnog arhiva i bili uključivani u dokazni materijal.