Trag u prostoru- Kratka istorija ljudskog smrada

Ipak sveti Bernard je govorio da u svetu u kome svi zaudaraju niko ne smrdi. Ako izuzmemo stare Rimljane, koji su veći deo života proveli ili na bojištima ili u termama, većina njihovih evropskih potomaka se davila u sopstvenom smradu. Higijenska načela često su se svodila na izreku "Saepe manus, raro pedes, nunquam caput" - ruke često, noge retko, glava nikad. Telo naravno, nije ni dolazilo u pitanje. Iz današnje perspektive, teško bi bilo i zamisliti život bez sapuna. Istorijski dokazi o proizvodnji prvih preteča sapuna datiraju iz ranog trećeg milenijuma pre nove ere. Na glinenim pločama iz Vavilona nalaze se i prve formule za izradu materijala za ličnu higijenu.

Danas se higijenske navike stanovništva prate kroz određena istraživanja koja su u Srbiji rađena 2000. i 2006. godine. Po poslednjim podacima samo polovina Srba se redovno kupa, a 74 odsto odraslog stanovništva, redovno pere ruke. Pod redovnim pranjem ruku se smatra pranje nakon upotrebe toalota, pre obroka, nakon rukovanja, kijanja i kašljanja. Ako je za utehu, to je problem svuda u svetu, pa i u sedištu Evropske Unije u Briselu, gde je rađeno tajno istraživanje, skrivenom kamerom koja je postavljena u jednom od toaleta. Od deset osoba koje su izašle iz toaleta, osam nije opralo ruke.
Slične rezultate pokazala su istraživanja i u Sjedinjenim Američkim Državama. Dok se na jednoj strani medicinski stručnjaci trude da nas ubede da redovno održavamo higijenu, na drugoj, sve je prihvaćenija hipoteza, koja se pojavila 2009. godine, a koja tvrdi da je porast alergija, astme i drugih bolesti rezultat preterane higijene u zapadnim zemljama. Ipak lekari nas mole da redovno održavamo higijenu i peremo ruke sapunom, jer to je jedna od najefektivnijih i najisplativijih mera prevencije mnogih bolesti.

Autorka i urednica: Milica Barjaktarević