Drugi vek – Džim Šeridan

Šeridanov filmski opus nije veliki, svega osam igranih filmova, ali je izuzetno značajan. On je pokazao kako se sa relativno lokalnim temama postiže univerzalna razumljivost i shodno visokom kvalitetu filmova i međunarodni uspeh.

Šeridan je kasno počeo da se bavi filmom ali je debi u četrddesetoj godini bio izuzetan. Film "Moje levo stopalo" o piscu i slikaru Kristiju Braunu koji je bolovao od cerebralne paralize, doneo mu je nominaciju za Oskara za režiju, a tu veliku nagradu dobili su glumci tog filma Danijel Dej Luis i Brenda Friker. I drugi film "Polje" snimljen naredne, 1990. godine, imao je veliki uspeh i Šeridana je promovisao kao autora koji se bavi suštinom Irske i Iraca. Takvi su njegovi sledeći filmovi "U ime oca" i "Bokser" u kojima hrabro i na visokom umetničkom nivou analizira problem Severne Irske uklještene između IRA-e i Britanaca. Uvek kroz sudbinu čoveka koji pokušava da živi bez svrstavanja što je u podeljenoj zemlji unapred izgubljena borba.
Kao i većina Iraca i Šeridan radi u Americi gde je najpre načinio jedan od najboljih filmova o irskim emigrantima i emigrantima uopšte, "U Americi" a zatim sa Fifti Sentom (50 Cent) u glavnoj ulozi režira biografski krimi dramu "Obogati se ili umri pokušavajući" o reperu koji prestaje da diluje drogu da bi se bavio muzikom. Njegov naredni projekat "Braća" rađen po istoimenom filmu Suzan Bir, jedan je od najboljih rimejkova novijeg doba dok mu poslednji film "Kuća snova" uprkos učešću Danijela Krejga, Naomi Vots i Rejčel Vajs nije doneo željeni uspeh.
U emisiji "Drugi vek" Džim Šeridan govori o Irskoj kao večitoj inspiraciji, o radu sa glumcima, o reagovanju IRA-e na njegove filmove, o radu u Americi...

Urednik i autor emisije je Nebojša Popović