уторак, 18. дец 2018, 21:09
Studio 6: Pozorišna muzika Isidore Žebeljan
Akademik Isidora Žebeljan (Beograd, 1967) je najprominentniji i najizvođeniji srpski kompozitor na svetskoj muzičkoj sceni. Njene kompozicije se redovno izvode po čitavoj Evropi, Dalekom istoku, Americi i Australiji.
Za beogradsku postavku jednog od kultnih dramskih tekstova srpske književnosti, Čudo u Šarganu Ljubomira Simovića, 2002. godine, Isidora je komponovala melodiju, koja nosi neke odlike narodne muzike iz centralne Srbije, ukrašena melizmima i predudarima, dok po svom tročetvrtinskom metru, jednoobraznoj pratnji i ponavljanju teme nalikuje boleru.
Kao što je Georg Bihner u svojoj drami Leons i Lena posegao za strukturom starinske bajke, tako se i Isidora, u istoimenoj sviti, nastaloj iz muzike za beogradsku produkciju Bihnerovog komada, seća zvukova sa renesansnih dvorova i trgova, i nastupa putujućih skomraha.
Dark velvet, koncertna minijatura za solo klavir, koja nosi podnaslov u spomen Gustavu Maleru, beskrajna je, nostalgična melodija, koja posredstvom kompozitorkine izrazite osetljivosti i emotivnog sadejstva sa prošlim vremenima, hvata malerovsku setu u mrežu sopstvene čarolije.
U krčmi je kamerna verzija prvog stava Isidorine kompozicije Skomraška igra, pisane za kamerni orkestar, i to za čuveni kamerni orkestar Academy of Saint Martin in the Fields. U turbulenciji zgusnute muzičke naracije, nastale nizanjem različitih tematskih motiva, ostvarena je virtuozna zgusnutost muzičkog materijala u unikatnoj i uvek iznenađujućoj smeni metra. Predačka arhaičnost melodijsko-ritmičke okosnice stava seže do samih starosedelaca Starog sveta.
Naslov svite Tri kozja uveta potekao je od naslova pozorišnog komada za decu Ljubivoja Ršumovića, U cara Trojana kozje uši, kao što i četiri stava svite potiču iz muzike za tu predstavu, postavljene u Beogradu 1999. godine. Ova muzika poseduje izrazito pevnu melodičnost, ali nosi i karakteristike srpske i rumunske narodne muzike.
Umbra je komponovana na trećoj godini studija, kada je Isidora imala 19 godina. Delo je inspirisano slikama Đorđa de Kirika, ali i igrama i neuhvatljivošću senki.
Arnolofova pesma je potekla iz pozorišne muzike za Molijerovu Školu za žene, predstavu koju je 1998. godine postavilo Crnogorsko narodno pozorište u Podgorici, u režiji Milana Karadžića. Prvi deo ove mediteranski zavodljive pesme peva se na izmišljenom, improvizovanom kvaziromanskom jeziku, na koga se nadovezuje vesela sicilijanska kanconeta.
Diptih Mišolovka nastao je iz muzike za istoimenu pozorišnu predstavu po Agati Kristi, koja je 1995. postavljena u Beogradu. Prvim stavom vladaju emocije napetosti i slutnje, dok je drugi stav valcer, iza kojeg ostaje pitanje obnavljanja straha, produženo do beskraja.
Dve pesme Nevjeste od vjetra proistekle su iz muzike za pozorišnu predstavu Nevjesta od vjetra Slobodana Šnajdera, koja je u Beogradu postavljena 2003. godine. Bazirane na pentatonici iz Međumurja, ove dve pesme predstavljaju jedna drugoj varijaciju: setna patina drevnosti spore pesme i divlja ritmičnost brze pesme pretaču se jedna u drugu, postajući i kontrast i ogledalo.
Diptih Suze su O. K. nastao je iz pozorišne muzike za istoimenu dramu Mirjane Bobić Mojsilović, postavljenu u Beogradu 1999. godine. Elementi džeza i popularne muzike prisutni su u ovom diptihu, iz kojeg se izdvaja Marijina pesma, kao primer Isidorine prefinjene, dirljive melodioznosti.
Diptih Leda nastao je iz muzike za istoimenu dramu Miroslava Krleže, koju je u Ateljeu 212 režirao Dejan Mijač, 2001. godine. Svi stavovi te svite imaju za model popularne igre iz tridesetih godina prošlog veka, ali se te igre, pod dejstvom Isidorine mašte, obogaćuju lucidnim ritmovima i naglim obrtima u nesvakidašnjim zvučnim kombinacijama - one postaju igre Isidorine kompozitorske maestralnosti.
Autorsko urednički tim: Nevena Popović, Ksenija Stevanović i Ivana Neimarević
Direktor fotografije: Igor Milićević
Dizajn zvuka: Zoran Marić
Reditelj: Ivan Milanović
Repriza, 19. decembar u 05:12 i 13:12
Коментари