Zaboravljeni užički i srpski intelektualac Živko Topalović pod lupom novije političke kritike
Užičanin Živko Topalović, doktor pravnih nauka, bio je jedan od utemeljivača sindikalnog i socijalističkog pokreta početkom prošlog veka, rame uz rame sa još tri užička gimnazijalca -Dimitrijem Tucovićem, Radovanom Dragovićem i Dušanom Popovićem. Njegovo delo malo je poznato javnosti jer se Topalović od početka protivio ideologiji Komunističke partije i poratnoj vlasti. Do kraja dosledan ideji socijaldemoktarije, umro je u Beču 1972.godine, sahranjen u Parizu zajedno sa suprugom, najvernijim saborcem i istomošljenikom.
Na rodnoj kući , danas privatnom vlasništvu, nema obeležja da je tu 1886.godine rođen Živko Topalović, saborac Tucovića, učesnik ratova za oslobođenje Srbije, Prvog svetskog rata, istaknuti sindikalni i politički radnik, publicista brojnih studija o socijalnim pitanjima. Krajem Drugog svetskog rata priključio se nacionalnom pokretu Draže Mihajlovića, zbog čega je osuđen u odsustvu na 20 godina zatvora. Poratne godine je proveo u emigraciji u Parizu i Beču, sve do smrti.
Istoričar Milorad Iskrin ističe da je bio poliglota. U svim tim takozvanim socijalističkim internacionalama član je Izvršnih odbora. Poznavao je lično Rozu Luksembur, Karla Lipkhneta...Pao je u zaborav Srbije i Jugoslavije posle završetka Drugog svetskog rata, jer se nije slagao sa politikom komunista.
Dosledno tom stavu, predvodio je Socijalističku partiju Jugoslavije, bavio se advokaturom, jedan je od kreatora Baške rezolucije. Zbog toga za njegovu spomen bistu nije bilo mesta uz Tucovićevu, Dragovićevu i Popovićevu u rodnom Užicu.
Pobednička strana je pisala istoriju kao i svugde u svetu, podseća profesor Ilija Misailović. Mišljenje o Topaloviću je sada pod lupom kritike, došlo je vreme javno o njmu govorimo, kaže profesor.
Bio je i veliki dobrotvor i zadužbinar. Testamentom je rodnu kuću ostavio užičkoj gimnaziji, ali on nije realizovan zbog nerešenih imovinsko pravnih odnosa. Ni posmrtni ostaci Živka i supruge Milice nisu, po želji iz testamenta, prebačeni u Beograd, već počivaju na groblju u Parizu.
Коментари