Mesić pomilovao zlikovca

Bivšem pripadniku rezervnog sastava MUP-a Hrvatske Siniši Rimcu (36), osuđenom na osam godina zatvora zbog ubistva u Pakračkoj poljani, hrvatski predsednik Stjepan Mesić skratio je kaznu za godinu dana, piše Jutarnji list.

Siniša Rimac je poznatiji javnosti kao ubica dvanestogodišnje Aleksandre Zec. On je, to ubistvo, iz decembra 1991. godine, priznao, podseća zagrebački dnevnik.

Pored Rimca, za ubistvo porodice Zec, Marije, Aleksandre i Mihajla, 7. decembra 1991. godine, odgovorni su i Munib Suljić, Igor Mikola, Nebojša Hodak i Snježana Živanović, članovi sastava rezervne policije pod komandom Tomislava Merčepa, poznati kao "merčepovci".

Smatra se da su "merčepovci" odgovorni za progon i likvidicaju više porodica zagrebačkih Srba, tokom rata u Hrvatskoj, među kojima i porodice Zec.

Rimac i njegovi sačesnici su se, pomenutog dana, oko 23 sata dovezli pred stan porodice Zec u Poljaničkoj ulici u Zagrebu. Probudili su Mihajla Zeca i naredili mu da se hitno obuče i pođe sa njima. Zec se uplašio i pokušao da pobegne. Ubijen je na licu mesta.

Mihajlovu suprugu Mariju i ćerku Aleksandru, koje su videle ubistvo, odvezli su do planinarskog doma Adolfovac na Sljemenu, kod Zagreba. Pripadnici rezervnog sastva MUP-a koji su tamo bili stacionirani, tu su ih likvidirali.

Vrhovni sud Hrvatske je nepobitno ustanovio da je Rimac lično učestvovao u likvidacijama srpskih civila krajem 1991. godine.

Petorica bivših pripadnika rezervnog sastava MUP-a Hrvatske, optuženi su u slučaju "Pakračka poljana" i osuđeni za ubistvo jednog muškarca, protivpravno lišavanje slobode i iznudu nad trojicom zagrebačkih Srba krajem 1991. godine.

Pored Rimca, osuđeni su, već pomenuti, Suljić i Mikola. Najdužu kaznu, od 10 godina, dobio je Suljić. Rimac je osuđen na osam godina, dok je Mikola, kao pomagač, dobio pet godina zatvora.

Počinioci priznali krivicu

Nekoliko dana posle ubistva porodice Zec policija je uhapsila počinioce, koji su pred istražnim sudijom priznali krivicu.

U julu 1992. godine Okružni sud u Zagrebu proglasio je "merčepovce" nevinima zbog nedostatka i nezakonito prikupljenih dokaza. Ključni su bili zapisnici sa saslušanja, u kojima su počinioci detaljno opisali likvidaciju porodice Zec, proširujući svoje iskaze i na neke druge torture i mučenja koja su počinili.

Iskaze su svojeručno potpisali i zbog toga su, pravno gledano, oslobođeni. Istražni sudija po zakonu nije imao pravo da saslušava osumnjičene bez prisustva advokata, pošto su bili osumnjičeni za kvalifikovano, a ne obično ubistvo. Zbog toga su njihova priznanja dobila status neprihvatljivih dokaza.

Sudsko veće Okružnog suda donelo je odluku je da ostali prikupljeni dokazi nisu dovoljni da se kazne osumnjičeni.

Za tu proceduralnu grešku, zbog koje iskazi nisu korišćeni u postupku, javnost i mediji optuživali su Vladimira Šeksa, koje je u to vreme bio javni tužilac republike Hrvatske.

Preživeli članovi porodice Zec, ćerka Gordana i sin Dušan, žive u Banja Luci. Vlada Hrvatske im je, 2004. godine, dodelila 200.000 evra kao "pomoć za podmirivanje dotadašnjih troškova života, jer su kao maloletna deca ostali bez roditelja i bez ikakvih sredstava za život".

Predsednik Mesić je tada izjavio da je hrvatska država bila dužna da pomogne preživelim članovima porodice Zec, "jer za taj grozni zločin niko nije odgovarao, što je dokaz nefunkcionisanja pravosuđa".