Poreklo srbofobije u Hrvatskoj

Gosti: Savo Štrbac i Nebojša Damjanović

„Srbija bi trebalo da prestane sa širenjem neprijateljstva prema Hrvatskoj i da se odrekne velikosrpske propagande po pitanju jezika, jasenovačkog mita, Alojzija Stepinca, Srpske pravoslavne crkve..." i još mnogih krupnjih i sitnijih stvari. Ovi stavovi Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti navode se u nedavno usvojenom dokumentu o zaštiti hrvatskih nacionalnih interesa, a u kontekstu srpskog puta evrointegracija. Cilj i namera svega je, navodno, moralno izvinjenje Hrvatima za „devedesete".

Srpska akademija nauka i umetnosti je, bez upuštanja u polemiku, dokument ocenila kao politički pamflet nedostojan institucije sa predznakom nauka i umetnosti. Iz njega probijaju ideološki stereotipi hrvatske naučne, kulturne i političke elite. Iako pitanje zadire duboko u istoriju srpsko-hrvatskih odnosa, kolokvijalno moglo bi se reći, reč je o srbofobiji.

Srbofobija se može definisati kao osećaj animoziteta, neprijateljstva ili mržnje prema srpskom narodu i može se ispoljiti na najrazličitije načine. Mnogi su, nažalost, već viđeni i opisani u istorijskim čitankama. Odgovori na pitanje porekla, prirode i obima srbofobije u Hrvatskoj danas nisu jednostavni. O tome za Rečeno i prećutano govore Savo Štrbac, pravnik i predsednik Dokumentaciono informacionog centra Veritas i istoričar Nebojša Damjanović.

Urednik i voditelj emisije je Radovan Pantović.