Žene u muzici

Elis Meri Smit je u istoriji muzike ostala upamćena kao prva Britanka koja je komponovala simfoniju, u epohi u kojoj se od žena očekivalo da težište svog autorskog rada usmere ka solo pesmama ili kratkim salonskim komadima, dok je pisanje dela većeg obima, poput simfonija, kantata ili oratorijuma, bilo namenjeno kompozitorima, odnosno muškarcima.

Rođena je 19. maja 1839. godine u Londonu. U detinjstvu je pokazala naklonost ka muzici, a pošto je poticala iz bogate porodice bila je u mogućnosti da pohađa privatne časove na Kraljevskoj akademiji kod Vilijama Sterndejla Beneta i Džordža Aleksandra Mekfarena. Novembra 1867. izabrana je za stručnu saradnicu Kraljevskog Filharmonijskog društva, a 1884. postala je i počasna članica Kraljevske akademije za muziku.

Kamerni opus Elis Meri Smit broji preko četrdeset solo pesama, četiri klavirska i tri gudačka kvarteta i sonatu za klarinet, dok se među orkestarskim ostvarenjima nalazi šest koncertnih uvertira, kao i dve simfonije. Autorka je i dva velika scenska ostvarenja: operete Gizela iz Rideshajma, za soliste, hor i orkestar koja je izvedena 1865, kao i dela Pandorina maska čiju je partituru započela da piše 1875. godine, ali ona za kompozitorkinog života nije dovršena. Pored brojnih duhovnih i svetovnih horskih kompozicija, opus Elis Meri Smit krase i tri kantate: Egzil, čiji je tekst zasnovan na epizodama iz dela Ester koje je 1689. napisao Žan Rasin, kao i kantate koje je komponovala u poslednjoj fazi stvaralaštva, 1880. i 1882, a koje nose naslove: Oda severno-istočnom vetru i Oda strastima. Preminula je u Londonu 4. decembra 1884. godine.

Rukopisi kompozicija Elis Meri Smit pohranjeni su 2010. godine u biblioteci Kraljevske akademije za muziku u Londonu.

Urednica Irina Maksimović Šašić