Sublimne frekvencije

Najnoviji album američkog kantautora Kevina Morbija nastao je tokom perioda dobrovoljne izolacije pošto se u leto 2017. iz Los Anđeles vratio u rodni Kanzas. Sam naziv albuma odnosi se, kako je istakao autor, na nekog ko oseća stanje uzvišene melanholije tokom zalaska sunca. Inspirisan tim trenucima, Morbi je kroz deset numera želeo da dočara zanosne prizore pejzaža američkog "srednjeg zapada": zlatne doline, brze reke, prazne beskrajne autoputeve i zalaske sunca na prostranim pašnjacima. Kao iskusan pripovedač, kroz pomenute lirske trenutke, Morbi je provukao i osećaje tuge i patnje zbog smrti bliskih prijatelja i uzora: Džesi Zazu iz sastava Those Darlins, kantautora Ričarda Svifta i poznatog kuvara Entonija Bordejna, ali i osećanja zahvalnosti zbog prirode u kojoj boravi, i zbog nove ljubavne veze sa umetnicom Keti Kračfild koja nastupa pod imenom Vaksahači.

Sve pesme za album Sundowner Kevin Morbi je snimio na četvorokanalnom kasetnom snimaču, po uzoru na čuveni album Nebraska Brusa Springstina iz 1984. godine. Kako bi što uverljivije dočarao pomenuta stanja i prizore i zadržao analogni zvuk zabeležen na kasetama, Morbi se za pomoć obratio producentu Bredu Kuku. Zajedno sa njim, u studiju u Teksasu, daleko od američke obale i urbane sredine, uspeo je da zadrži svoj prepoznatljivi izraz, uz proređene aranžmane, ali bogatu instrumentaciju koju pored gitarske i udaračke sekcije čine klavir, orgulje i melotron.

Autorka Jelena Damjanović