понедељак, 15. јун 2020, 20:25
Stvaralaštvo Ferdinanda Karulija
U nastavku ciklusa koji emitujemo povodom 250 godina od rođenja ovog italijanskog kompozitora i gitariste slušaćete njegove kamerne i koncertantne kompozicije u kojima se susreću gitara i flauta.
Instrumentalni sastav sačinjen od gitare i flaute zauzima važno mesto u Karulijevom opusu, što je u najvećem broju slučajeva uslovljeno okolnostima kućnog muziciranja. Izuzetak predstavlja njegov Koncert za flautu i gitaru u Ge-duru, u kome ovaj duo napušta okvire muzičkog salona i postaje sagovornik simfonijskom orkestru. Primetno je kompozitorovo odlično poznavanje mogućnosti oba solistička instrumenta i njihovog tembrovskog uodnošavanja sa orkestrom. Prvi stav pokazuje sklonost ka ekstenzivnom mocartovskom tematskom radu sa muzičkim materijalom, dok se završni Allegro direktno oslanja na lagani stav u formi teme sa varijacijama.
Karulijev Koncertantni trio za flautu, violinu i gitaru, opus 12, nastao je oko 1809. godine. Reč je o četvorostavačnom delu, koje otpočinje sažetim laganim stavom Largo, te čija struktura asocira na tradiciju sonate da chiesa. Centralno mesto zauzima sonatni alegro na mestu drugog stava, na koji se nadovezuje tema sa varijacijama u umerenom tempu.
Karulijeva kamerna dela za flautu i gitaru obuhvataju dua iz opusa 104, kao i kvazi-improvizatorsku Fantaziju u Ge-duru, koja je nastala u tradiciji salonske muzike i koja je zasnovana na melodijama iz opere Pirat Vinčenca Belinija.
Autor Srđan Atanasovski
Urednica Sanja Kunjadić
Коментари