In memoriam – Mirela Freni

Ova umetnica je rođena 1935. godine u Modeni, a ostala je zapamćena po izuzetno dugoj pevačkoj karijeri koja je trajala više od pedeset godina, zbog čega je dobila nadimak La Prudentissima, odnosno „najmudrija", zbog pametnog izbora uloga. Iz njene najranije mladosti potiče jedna od neobičnijih koincidencija – naime, Frenijeva je kao beba imala istu dojilju kao i Lučano Pavaroti, koji je rođen osam meseci kasnije, a sa kojim će tokom života često deliti opersku scenu. Muziku je počela da uči sa ujakom, a kao „čudo od deteta", sa samo deset godina pevala je ariju „Sempre libera" iz Travijate na svom prvom javnom nastupu. Savet koji joj je dao tenor Benjamino Đilji, koji je bio član žirija na takmičenju na kojem je Frenijeva nastupila sa samo dvanaest godina – da pažljivo bira uloge kako ne bi oštetila svoj glas - umetnica je prihvatila i držala ga se tokom čitave karijere. Na operskoj sceni je debitovala 1955. godine kao Mikaela u Bizeovoj Karmen u rodnoj Modeni, a zatim je dobila poziv da nastupa u njujorškom Metropolitenu, milanskoj Skali, operama u Čikagu i San Francisku, gde je pevala jednu od uloga koju će izvoditi do kraja karijere – Mimi iz Pučinijevih Boema.

Jedan od najznačajnijih zaštitnika Mirele Freni bio je veliki Herbert fon Karajan, koji ju je podsticao da se okrene zahtevnijim rolama, uključujući Elizabetu iz Don Karlosa i Dezdemonu iz Otela, koju je Frenijeva prvi put pevala 1970. godine, pod dirigentskom palicom ovog autora. Nakon izvođenja, Karajan je izvjavio da je „četrdeset godina čekao da čuje takvu Dezdemonu".

Brak sa bugarskim basom Nikolajem Đaurovim, uticao je da se Mirela Freni okrene i ruskom operskom repertoaru – najpre je počela da izvodi ruske solo pesme na koncertnim resitalima, da bi se tokom 80-th godina posvetila velikim ulogama poput Tatjane u Evegeniju Onjeginu, Lize iz Pikove dame i kasnije Device iz Orleana, uloge sa kojom je 2005. godine okončala svoju opersku karijeru nastupajući u Nacionalnoj operi u Vašingtonu, kada je sa svojih sedamdeset godina pevala lik petnaestogodišnje Jovanke Orleanke.

Kao pevačica elegantne pojave i prigušene harizme, Mirela Freni je uspevala da dočara krhkost likova koje je izvodila, pre svih Mimi iz Boema, koja je postala njena zaštitna uloga.

Njen glas, kao pevača italijanske vokalne tradicije, posedovao je vokalnu lepotu i odličnu tehniku, ali im je ona dodala i izrazitu ekspresivnost i osećajnost; ipak, ono što ovu pevačicu čini fenomenom u novijoj operskoj istoriji jeste činjenica da je njen glas zadržao toplinu i bogat ton, čak i u osmoj deceniji života.

U emisiji ćete čuti kraći intervju koji je Mirela Freni dala Bi-Bi-Siju 1994. godine, kao i arhivski snimak njenog nastupa u minhenskom Gajstajgu, zabeležen 30. maja 1987. Mirela Freni je tada nastupila sa Simfonijskom orkestrom Minhenskog radija pod upravom posinka, Vladimira Đaurova, dok su na programu bile najpoznatije arije iz njenog operskog repertoara.

Urednica emisije: Ivana Neimarević