Egipat, drevni prolaz iz Afrike

Godinama su naučnici pručavali fosile, arheološke i genetičke dokaze u uzaludnom pokašaju da odrede koji put su rani moderni ljudi koristili kako bi iz Afrike stigli u Evroaziju, pre oko 50 do 100 hiljada godina.

Dve rute delovale su kao moguće, severna, iz Egipta preko Sinaja u Aziju, i južna, iz Etiopije preko prolaza Bab el Mandeb („Vrata suza“) najjužnijeg dela Crvenog mora i na Arapsko poluostrvo.

Koristeći sekvenciranje genoma, međunarodni tim istraživača došao je do prvih dokaza koji ukazuju na to da je severna ruta bila pravac migracije iz Afrike. Studija je objavljena nedavno u časopisu Nejčer (Nature).

Najpre su uočili, a zatim „maskirali“ sve genetičke podatke koji bi mogli da budu rezultat skorijeg mešanja sa neafrikanskom populacijom i uporedili ih sa evroazijskim genomima.

Egipatski uzorci, pre nego etiopljanski, pokazali su najviše sličnosti sa evroazijskim. Zbog toga bi severna egipatska ruta mogla da bude ta koja je vodila iz Afrike, zaključili su istraživači, predvođeni genetičarem Pjerom Zalouom, sa Libansko-američkog univerziteta.

„Ovo je veoma lepo projektovana studija, čiji rezultati rešavaju kontradikciju koja je postojala u podacima“, kaže biolog i antropolog Liza Matisu Smit nezavisni istraživač sa  Fakulteta za medicinu Otago na Novom Zelandu, koja je takođe radila na migraciji iz Afrike.

Populacioni genetičar, Fernando Luis Mendez sa Univerziteta Stanford tvrdi da je zadatak težak zbog ogromnog seta genetičkih podataka sa stotinama genomskih sekvenci etiopljanskih i egipatskih populacija.

Mendez sprovodi zasebno istraživanje genetičkog mešanja drevnih ljudskih populacija. Dok hvali pažljivo odabrane podake etiopljanske populacije koji su otkrili genetičke varijacije unutar jedne afričke zemlje, kao i podtake za ljude egipatskog porekla iz Libana, on upozorava da „ovaj pogled sada verovatno zamagljuje deo složenosti strukture egipatske populacije“.

Ali, svakako, pozdravlja metodu autora koja izoluje različite demografske događaje, takođe, napominje da nije jasno koliko će se slika još komplikovati kako „budemo imali više saznanja o genetičkoj varijaciji u populacijama sa ovog područja. Verujem da je još rano za jasnu ideju o tome da li su neke ključne pretpostavke autora realistične“.

„Ovo je prva studija koja utvrđuje ključne populacije i ukazuje na sličnosti u genomima između Egipćana i neafrikanskih naroda. Prirodno je da se studija proširi, da se prouče i druge populacije koje se nalaze duž puta kojim su moderni ljudi išli iz Afrike, posebno uzimajući u obzir populacije sa Levanta“, zaključio je Zaloua.