Devedeset devet godina od prisajedinjenja Vojvodine Srbiji

Odluku o priključenju Kraljevini Srbiji, kao jedinstvenoj državi pročitao je jedan od lidera Srba nekadašnje Austrougarske, političar i novinar Jaša Tomić, koji je tada rekao da se Vojvodina priključuje Kraljevini Srbiji "koja svojim dosadašnjim radom i razvitkom ujemčava slobodu, ravnopravnost i napredak u svakom pravcu".

Sednici skupštine na kojoj je proglašeno prisajedinjenje prisustvovalo je 757 poslanika - 578 Srba, 84 Bunjevca, 62 Slovaka, 21 Rusin, šest Nemaca, tri Šokca, dva Hrvata i jedan Mađar.

U istorijskoj odluci, koju je donela Velika Skupština, stajalo je nekoliko odluka.

Pre svega, da Kraljevina Srbija zastupa interese Vojvodine, da bude garantovana sloboda, ravnopravsnost, napredak, da se nesrpskim i neslovenskim narodima koji ostaju u granicama Vojvodine obezbeđuje svako pravo, da se uspostavlja Veliki narodni savet sa 50 članova, kao i da svaki građanin ima pravo da na maternjem jeziku komunicira sa svim vlastima.

Prisajedinjenju Vojvodine Kraljevini Srbiji prethodio je niz događaja, pre svega propast Austrougarske monarhije oktobra 1918. godine, kada je vlast u Banatu, Bačkoj i Baranji preuzela vojska Kraljevine Srbije, a faktičku upravu su imali lokalni vojvođanski Srbi.

Prema proglasu, koji je objavljen 17. novembra pravo glasa na Velikoj narodnoj skupštini imali su Srbi, Bunjevci i ostali Sloveni, oba pola, sa navršenih dvadeset godina,a poslanici su birani po opštinama - po jedan poslanik na hil?adu građana.

Svega šest dana kasnije, 1. decembra 1918. godine, regent Aleksandar Karađorđević proglasio je stvaranje Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

Svake godine, nizom manifestacija u Novom Sadu i vojvođanskim gradovima i polaganjem venaca na spomen ploču Velike Narodne Skupštine, koja se nalazi u Novom Sadu na zgradi nekadašnjeg hotela "Grand", obeležava se ovaj istorijski dan za Vojvodinu.