Proizvođači zelene salate nezadovoljni zaradom

Pune gajbice i prikolice prvoklasnog povrća, a džepovi skoro prazni - ovako svoj trenutni položaj opisuju proizvođači zelene salate u Voljčincu, jednom od najvećih sela u opštini Žitorađa.

Meštani još istrajavaju u ovoj proizvodnji iako im, kako tvrde, uz velike rizike, donosi i sve manje zarade.

Goran Petrović pakuje salatu za izvoz u Rumuniju:

„Cena je niska, 10-11 dinara komad. Kad platimo radnike, kupimo seme, uložimo sve, nama maltene ništa ne ostane.”

Sa suprugom Aleksandrom i dvoje dece, Goran živi uglavnom od poljoprivrede. Ako država pomogne, uprkos svemu, razmišljaju o proširenju proizvodnje povrća u još četiri plastenika, jer bez velike proizvodnje nema ni opstanka.

Brine ih, kako ističe Aleksandra Petrović iz Voljčinca, što mnogi odustaju i odlaze:

„Mladi ljudi odlaze u inostranstvo odavde iz sela, konkretno iz kruga naše Toplice. Idu u Norvešku, na Maltu... Svima je potrebna pomoć, pogotovo kad je reč o hrani.”

Oni koji ne razmišljaju o odlasku, ubiraju poslednje plodove iz ovogodišnje proizvodnje, i već sada razmišljaju o novoj proizvodnoj godini. Sa dogrevanjem plastenika praktično više nema mrtve sezone i jedan od preduslova za zaradu je da povrće stigne što pre.

„Juče smo brali papriku, produžila se godina, a već počinjemo sadnju”, kaže Ljubiša Stevanović iz Glašinca. „Sejemo sad, a sadiće se u februara. Pod grejanjem, nema odmora uopšte.”

Uz povrće, veliki broj proizvođača se vraća i gajenju cveća, kako bi proširili ponudu i dodatno zaradili u sve težim tržišnim prilikama.