Suđenje u slučaju Ćuruvija, svedočio bivši pripadnik DB-a

Vladimir Nikolić, koji je sada konzul u Banjaluci, radio je ranije kao šef analitike beogradskog centra Državne bezbednosti, a i sam je bio žrtva otmice svojih kolega, koje su sumnjle da odaje poverljive informacije članovima Srpskog pokreta obnove.

Zbog toga je bio uhapšen 1. okrobra 1999. godine i u pritvoru je proveo skoro godinu dana, a sud je zbog nezakonitog hapšenja pre nekoliko godina osudio na višemesečne kazne zatvora šefa beogradskog centra DB-a Milana Radonjića, koji je optužen i u slučaju Ćuruvija, kao i još jednog pripadnika DB-a Stevana Bastu.

Međutim, optužbe protiv njih su kasnije odbijene jer je krivično gonjenje zastarelo.

Za ubistvo Slavka Ćuruvije optuženi su nekadašnji šef DB-a Radomir Marković, šef beogradskog centra DB-a Milan Radonjić, kao i pripadnik tog centra Ratko Romić, dok je Milan Kurak, koji se tereti da je neposredni izvršilac ubistva u bekstvu i sudi mu se u odsustvu.
U svom današnjem svedočenju Nikolić je tvrdio da je beogradski DB radio potpuno neuobičajeno, dok je na njegovom čelu nekoliko meseci bio Milan Radonjić.

Prema rečima Nikolića, Radonjić je davao je netipične naloge tražeći da ga operativci izveštavanju o rutinskom praćenju po ulicama, što nije normalno da radi jedan načelnik.

Nikolić je tvrdio da je Radonjić bio u stalnoj vezi sa dežurnim operativcem, koji je ispunjavao njegove naloge.

Govorio je i o kasnijem praćenju čelnika SPO-a koji su nastradali na Ibarskoj magistrali 1999. godine takođe navodeći da je šef beogradskog centra DB-a tražio detaljno izveštavanje.

Za ubistvo cetvorice funkcionera SPO na Ibraskoj magistrali pravosnažno su osuđeni pripadnici DB-a, medu kojima je Radomir Marković, dok je Radonjić oslobođen optužbi.

Nikolić je posvedočio da prema pravilima rada službe Deveto odeljenje DB-a prati ljude po nalogu operativnog radnika zaduženog za osobu koja se prati, kome prosleđuju informacije sa terena, a ne načelniku odeljenja, ili načelniku centra.

Radonjić i Romić se nalaze u pritvoru od hapšenja u januaru 2014. godine.
Marković u zatvoru služi kaznu od 40 godina zatvora, a Kurak je u bekstvu i za njim je raspisana međunarodna poternica.

Radonjić i Marković se terete za podstekavanje na teško ubistvo, a Romić i Kurak za teško ubistvo.

Prema optužnici, Ćuruviju je ubio Miroslav Kurak, a saučesnik mu je bio Ratko Romić koji je drškom pištolja udario Ćuruvijinu prijateljicu Branku Prpu u glavu.

Kako se navodi u optužnici, Ćuruvija je ubijen zbog "javnog istupanja u zemlji i inostranstvu i kritike nosilaca političke vlasti, mogućnosti da utiče na javno mnjenje i delovanje opozicionih društvenih snaga, radi očuvanja postojeće vlasti".

Ubijen je u dvorištu ispred ulaza u zgradu, gde su se nalazile prostorije marketing službe Dnevnog telegrafa.

Ključni svedok u tom procesu je nekadašnji komadant Jedinice za specijalne operacije (JSO) Milorad Ulemek Legija nakon čijeg svedočenja je pokrenuta zvanična istraga protiv optuženih.

Ulemek takođe služi jedinstvenu kaznu od 40 godina zatvora u požarevačkoj Zabeli zbog ubistva premijera Zorana Đinđića, Ivana Stambolića, zločina na Ibarskoj magistrali i nedela "zemunskog klana".