Izricanje presude Jociću za ubistvo Pukanića

Ivo Pukanić i Niko Franić ubijeni su 23. oktobra 2008. u Zagrebu. Sreten Jocić je od početka procesa negirao krivicu i bilo kakvu vezu sa Pukanićevim ubistvom, a u završnoj reči tražio je od suda da ga oslobodi optužbi.

I Tužilaštvo i odbrana imaće pravo da se žale na tu presudu Apelacionom sudu u Beogradu, prenosi Tanjug. 

Krajem januara Tužilaštvo za organizovani kriminal predložilo je sudu da Jocića osudi na 40 godina zatvora zbog organizovanja ubistva, a istu kaznu je tražilo i za pripadnika beogradskog dela njegove ekipe Željka Milovanovića, kao direktnog izvršioca ubistva.

Za Milenka Kuzmanovića koji je, prema stavu Tužilaštva, bio zadužen za logističku podršku Jocićevoj bandi, Tužilaštvo je tražilo kaznu "ne manju od 15 godina zatvora".

Tužilaštvo smatra da je Jocić organizovao ubistvo Pukanića po nalogu N. N. lica koje mu je za to platilo milion i po evra, a da je motiv ubistva bilo koristoljublje.

Tužilaštvo je takođe u završnoj reči zaključilo da je jasno dokazano ko je izvršio likvidaciju, ali da je teško doći do nalogodavaca, ali da je nesporno utvrđeno da je motiv ubistva Pukanića bilo njegovo pisanje o međunarodnom švercu cigareta, kao i njegovo svedočenje o tome pred sudom jedne evropske zemlje.

Milovanović je prošle godine u Zagrebu u odsustvu osuđen na 40 godina zatvora, jer je podmetnuo eksploziv.

Optužnica srpskog Tužilaštva za organizovani kriminal tereti Jocića da je organizovao kriminalnu grupu koja je izvršila ubistvo Pukanića i Franića 23. oktobra 2008. godine, nakon što je sa "za sada neidentifikovanim licem" postigao dogovor da za 1,5 miliona evra ubije vlasnika hrvatskog Nacionala.

Tužilaštvo navodi da su, pored Jocića, pripadnici kriminalne grupe bili Milovanović i Kuzmanović.

Jocić je uhapšen 27. aprila 2009. u Beogradu i do prošle zime je bio u pritvoru kada je prebačen u zatvor na odsluženje kazne od 15 godina zatvora za ubistvo Gorana Marjanovića 1995. godine.

Milovanović je takođe u pritvoru. Kuzmanović je od 9. marta 2013. godine, posle gotovo tri godine u pritvoru, pušten da se brani sa slobode.

Milovanović je optužen da je postavio eksploziv pored automobila ubijenog hrvatskog novinara, a Kuzmanović da je pripadnicima zagrebačkog dela "Jocićeve grupe" trebalo da obezbedi pasoše za bekstvo, po izvršenom ubistvu.

Drugo suđenje u Zagrebu 

Hrvatskom delu Jocićeve grupe, Robertu i Luki Mataniću, Amiru Mafalaniju, Bojanu Guduriću i Slobodanu Đuroviću kao i Milovanoviću sudilo se u Zagrebu.

Vrhovni sud Hrvatske prvostepenu presudu kojom su bili osuđeni na 150 godina zatvora smanjio je u aprilu za svega dve godine.

Robertu Mataniću koji je organizovao grupu Vrhovni sud je potvrdio 33 godine zatvorske kazne, njegovom bliskom rođaku Luki Mataniću jedinstvena kazna smanjena je sa 16 na 15 godina, a to je učinjeno i za Amira Mafalanija.

Željku Milovanoviću, koji je eksplozivom u mopedu koji je dovezao u dvorište Nacionala ubio Pukanića i Franjića, potvrđena je maksimalna zatvorska kazna od 40 godina zatvora, a Bojanu Guduriću koji je u rezervi čekao sa snajperom ako eksploziv zataji potvrđena je kazna zatvora od 30 godina.

Đurović je kao posrednik između naručioca ubistva i izvršioca osuđen na 25 godina zatvora.
Prema srpskoj optužnici, motiv ubistva Pukanića je to što je u medijima u Hrvatskoj i Srbiji iznosio saznanja o delovanju više kriminalnih grupa na području Srbije i zemalja u okruženju.

Zagrebački sud nije utvrdio postojanje zločinačke organizacije, kako se navodi u optužnici, kao ni naručioca ubistva, pa tako ni motiv Pukanićeve likvidacije.

Motiv optuženih za to ubistvo, prema stavu suda u Zagrebu, bilo je koristoljublje budući da su za ubistvo jednog od najeksponiranijih novinara na ovim prostorima dobili 1,5 miliona evra.

Taj sud smatra da samo Đurović, koji je bio veza između nepoznatog naručioca i izvršioca i koji je podsticao na to ubistvo, zna ko je naručilac Pukanićevog ubistva.

Đurović je, pak, u januaru 2011, svedočeći putem video-konferencijske veze sa županijskim sudom u Zagrebu, branio pred Specijalnim sudom u Beogradu svog kuma Jocića, navodeći da on nema nikakve veze sa ubistvom vlasnika hrvatskog Nacionala.

Svoju tvrdnju Đurović je potkrepio upravo navodima presude Županijskog suda u Zagrebu u kojoj se Jocić i ne pominje, dok ga srpsko Tužilaštvo za organizovani kriminal tereti kao organizatora te likvidacije.

"Sreten Jocić je uhapšen samo na osnovu izjave (svedoka saradnika iz hrvatskog procesa) Tomislava Marjanovića da je u stanu Roberta Matanića razgovarao sa nekim i da on pretpostavlja da je to Jocić", rekao je tada Đurović.

Osuđeni Gudurić i Matanić odbili su da iz Zagreba svedoče u beogradskom procesu.