Arhimandrit Ilarion Lupulović hirotonisan za episkopa novobrdskog

Na redovnom zasedanju u Beogradu od 15. do 20. maja, Sveti arhijerejski Sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao je arhimandrita Ilariona (Lupulovića), igumana manastira Draganca kod Gnjilana, za vikara patrijarha srpskog sa titulom episkop novobrdski.

Na svetoj arhijerejskoj liturgiji u Hramu Svetog Save na Vračaru koju je služio njegova svetost patrijarh srpski Porfirije sa arhijerejima i sveštenstvom, obavljena je hirotonija izabranog episkopa novobrdskog Ilariona, sapštila je SPC.

Čin narečenja izabranog episkopa obavljen je 19. novembra u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu. 

Hirotonisanju episkopa novobrdskog Ilariona, osim predstavnika crkava i verskih zajednica, prisustvovali su ministri Miloš Vučević,  Nikola Selaković, Danica Grujić, direktor Kancelarije za KiM Petar Petković, kao i veliki broj vernika s Kosmeta, dramskih umetnika i poslenika kulturnog i javnog života prestonice.

Biografija episkopa Ilariona 

Episkop novobrdski arhimandrit Ilarion rođen je  16. oktobra 1974. godine u Beogradu kao Rastko Lupulović.

Osnovnu i srednju školu je pohađao u Beogradu. Fakultet dramskih umetnosti - smer gluma upisao je 1991. godine. Pokazao je veliki umetnički talenat i u pozorištu Atelje 212, u kojem je bio viđen kao jedan od perspektivnijih glumaca mlađe generacije.

Ljubav prema Hristu i monaškom pozivu, međutim, bila je jača. Još od 1992. godine redovno dolazi u manastir Visoki Dečani i konačno 1996. godine u tom manastiru, sa blagoslovom igumana, sadašnjeg episkopa raško-prizrenskog Teodosija, postaje iskušenik.

Zamonašen je 1998. godine, na praznik Svetog kralja Stefana Dečanskog, u čin male shime dobivši monaško ime Ilarion, po Svetom Ilarionu Velikom.

U čin jerođakona je rukopoložen 1999. godine, a 2001. godine biva rukopoložen u čin jeromonaha. Budući posebno nadaren za umetnost, osim ostalih poslušanja najčešće bi ikonopisao u manastirskoj radionici.

U periodu od 2008. do 2010. godine, u dva navrata po nekoliko meseci, boravio je u manastiru Pećkoj patrijaršiji.

Na Sretenje Gospodnje 2011. godine odlazi u manastir Draganac u Kosovskom Pomoravlju, gde preuzima upravu manastira, najpre, kao vršilac dužnosti nastojatelja, a potom i kao nastojatelj manastira, u kome se ubrzo skupilo bratstvo od desetak monaha i iskušenika.

U Kosovskom Pomoravlju nastavio je da radi ne samo na izgradnji i adaptaciji manastira Draganca, već i sa duhovnim bogaćenjem vernog naroda.

Redovno je predavao veronauku deci u lokalnoj srpskoj školi i često držao predavanja širom eparhije i Srpske pravoslavne crkve na različite bogoslovske teme.

Odlikovan je činom protosinđela 2012. godine, a na Đurđevdan 2015. rukoproizveden je u čin arhimandrita i imenovan za arhijerejskog zamenika Episkopa raško-prizrenskog.

Osim završenog Fakulteta dramskih umetnosti, 2010. godine upisao je Bogoslovski fakultet, koji je završio za četiri godine sa zavidnim uspehom.

Govori engleski, francuski, italijanski i albanski jezik.