Srbi, Hrvati i Slovenci ujedinili su se u jednu državu pre 102 godine

Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca proglašena je 1. decembra 1918. u Beogradu.

Srbija je još početkom Prvog svetskog rata zvanično objavila da su njeni ratni ciljevi ujedinjenje Srba, Hrvata i Slovenaca, što je potvrđeno Niškom deklaracijom Skupštine Kraljevine Srbije, 7. decembra 1914. godine.

"Uverena u rešenost celog srpskog naroda da istraje u svetoj borbi za odbranu svoga ognjišta i svoje slobode, vlada Kraljevine smatra kao svoj najglavniji i u ovim sudbonosnim trenucima jedini zadatak, da obezbedi uspešan svršetak ovog velikog vojevanja koje je, u trenutku kad je započeto, postalo ujedno borbom za oslobođenje i ujedinjenje sve naše neslobodne braće Srba, Hrvata i Slovenaca", objavila je tada srpska Skupština.

Ubrzo je usledilo formiranje Jugoslovenskog odbora 1915. godine, koji su sačinjavali istaknuti Srbi, Hrvati i Slovenci sa prostora tadašnje Austrougarske, opredeljeni za stvaranje nove zajednice Južnih Slovena.

Konkretni pregovori o ujedinjenju u buduću državu postignuti su na grčkom ostrvu Krf, gde je 20. jula 1917. doneta Krfska deklaracija, a u Ženevi 9. novembra 1918. godine, takozvani Ženevski sporazum.

Skupu u Ženevi su prisustvovali predstavnici Kraljevine Srbije, Narodnog veća iz Zagreba i Jugoslovenskog odbora sa centralom u Londonu.

U jeku raspada Austrougarske pod vođstvom čelnika i pristalica Jugoslovenskog odbora u Zagrebu je proglašena Država Slovenaca, Hrvata i Srba, kao zemlja Južnih Slovena dotadašnje Austrougarske.

Pošto je u Novom Sadu Velika narodna skupština prethodno 25. novembra 1918. godine donela odluku o prisajedinjenju Kraljevini Srbiji, a dan ranije 24. novembra i Skupština Srema u Rumi, u novu zajedničku državi obrazovanu 1. decembra 1918. godine, Vojvodina je stupila kao sastavni deo Srbije.

Takođe, krajem novembra, Velika narodna skupština u Podgorici donela je odluku o pripajanju Crne Gore Kraljevini Srbiji.

Tako je 1. decembra 1918. godine regent (od 1921. kralj) Aleksandar Karađorđević u palati "Krsmanović", na Terazijama u Beogradu, proglasio stvaranje nove države – Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

Godine 1929. zemlju je kralj Aleksandar preimenovao u Kraljevinu Jugoslaviju.

To je samo bio dosledni nastavak izvorne koncepcije s kojom je 1918. godine i obrazovana zajednička država, i što je takođe bilo uneto u Ustav iz 1921. godine, poznat kao "Vidovdanski" 2 koncepcije integralnog jugoslovenstva – odnosno uverenja da je reč o jednom troimenom narodu.