Krmčija Svetog Save nalazi se u Arhivu HAZU u Zagrebu

U odgovoru Tanjugu da li je najstariji prepis Nomokanona Svetog Save i dalje u njihovom arhivu, Burnać je navela da je važan srednjevekovni dokument zaveden u inventaru kodeksa Arhiva HAZU pod oznakom "III c 9 Krčmija ilovička iz god. 1262, srp.redakcija, list. 399 u 4°. Zapis iz 1262".

Pokret obnove Kraljevine Srbije nedavno je izneo tvrdnje da Ilovička krmčija, zbornik gradanskih i crkvenih propisa vizantijske države, koje je odabrao i preveo Sveti Sava pocetkom 13. veka od 1995. nalazi u Vatikanu.

Tada je, kako tvrdi predsednik POKS-a Žike Gojkovića odneta kao poklon tadašnje Hrvatske vlasti papi Jovanu Pavlu Drugom.

Burnać u dopisu navodi da u Arhivu HAZU nema podataka o prenosu vrednog artefakta u Vatikan, a i Ministarstvo kulture potvrdilo je Tanjugu da je ovaj vredan artefakt u Zagrebu.

Istoričar Dejan Ristić takođe kaže da nikada nije postajala sumnja o tome gde se nalazi Krmčija.

Ristić navodi da je poznato da se taj vredni pravni spomenik pre samo dve godine i dalje nalazio u Arhivu HAZU budući da je učenicima Srpske pravoslavne gimnazije ,"Kantakuzina Katarina Branković" u Zagrebu, bilo omogućeno da vide i da prelistaju taj spis.

"Zamislite kakav bi skandal izbio kada bi naša zemlja od Vatikana zvanično tražila da nam vrati spis koji Sveta Stolica i ne poseduje i koji se nalazi u sasvim drugoj državi" kaže Ristić.

Podseća da je dragoceni prepis nastao je 1262. godine u manastiru Svetih Arhangela u Ilovici na Prevlaci kod današnjeg Tivta i tu je bio čuvan vekovima sve dok, tokom Drugog svetskog rata, nije ukraden i odnet u Arhiv Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti.

Ristić napominje da je Matija Nenadović u momentu obnavljanja moderne srpske države, Kneževine, kasnije Kraljevine Srbije, kao pravni osnov za prvi pisani zakon ustaničke Srbije u maju 1804. imao između ostalog i Krmčiju.