Preminuo profesor Slobodan Ž. Marković

Slobodan Ž. Marković rođen je 1928. godine u selu Gornji Mušić, kod Valjeva. Tu je završio osnovnu školu, a gimnaziju u Beloj Crkvi, Pančevu, Valjevu i Beogradu, prenosi Tanjug.

Jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik, sa svetskom književnošću, diplomirao je 1952. godine u Beogradu.

Radio je u Vršcu kao gimnazijski profesor, a potom je postavljen za republičkog školskog inspektora.

Na Univerzitet u Beogradu izabran je 1956. godine. Prošao je sva univerzitetska zvanja i redovni je profesor nove jugoslovenske književnosti na Filološkom fakultetu.

Marković je bio, pored ostalog, prodekan i dekan Filološkog fakulteta u Beogradu i predavač na univerzitetima u Getingenu (Nemačka), Pekingu (Kina), a u Srbiji u Beogradu, Nišu i Prištini.

Jedan je od osnivača i dugogodišnji direktor Međunarodnog slavističkog centra Srbije. Bio je više godina predsednik Društva za srpskohrvatski jezik i književnost Srbije i Saveza slavističkih društava Jugoslavije.

Marković se nalazio i na mestu odgovornog urednika časopisa "Književnost i jezik", predsednika Upravnog odbora Zmajevih dečjih igara i glavnog urednika časopisa "Detinjstvo".

Član je i Predsedništva Međunarodnog komiteta slavista, potpredsednik i predsednik UNESKO asocijacije radnika na knjizi za decu i stalni naučni savetnik, jedan od osnivača i član Izvršnog odbora Vukove zadužbine, takođe i jedan od osnivača i desetogodišnji predsednik Upravnog odbora Zadužbine "Desanke Maksimović" i predsednik Kulturno-prosvetne zajednice Srbije.

Za svoj rad dobio više priznanja, među kojima su "Vukova nagrada", medalja
Humboltovog univerziteta, medalja "Hans Kristijan Andersen", nemački orden "Veliki krst za zasluge i reda" i jugoslovenski "Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom".

Naučni rad profesora dr Slobodana Ž. Markovića posvećen je istoriji novih jugoslovenskih književnosti, njihovim vezama i vezama sa svetskom književnošću, kao i književnosti za decu.

Objavio je oko 600 književnih studija i rasprava, kao i knjige - "Zapisi o književnosti za decu" (više izdanja), "Književni pokreti i tokovi između dva svetska rata", monografije "Laza Lazarević", "Milan Rakić", "Branko Čopić", "Isidora Sekulić", "Jovan Popović - život i književno delo", "Vuk Karadžić u književnom trajanju", "Književno stvaralaštvo Desanke Maksimović", "Traganje za idealima" i "Pojave, stvaraoci i dela u makedonskoj književnosti".

Čuvene su njegove antologije - "Antologija srpske priče za decu", "Antologija srpskih poema za decu", "Ko je bolji junak", "Đaku prvaku", "Zlatna knjiga", studije - "Književne pojave između dva svetska rata", "Kontinuiteti i vrednosti" i putopis "Profesor u Peking - profesor iz Pekinga".

Markovićevi radovi su prevođeni na sve južnoslovenske jezike, kao i na nemački, engleski, francuski, rumunski, mađarski, češki i ruski jezik.

Zapaženim saopštenjima i referatima učestvovao je na više kongresa i stručnih skupova u zemlji i svetu.