Sedamnaest godina od Partizanove titule prvaka Evrope

Na Bosforu su 1992. godine momci Željka Obradovića, koji je te sezone debitovao na trenerskoj klupi, savladali španski Huventud istorijskom trojkom kapitena Aleksandra Đorđevića u poslednjim sekundama dramatičnog meča (71:70).

Bila je to kruna svih uspeha trofejnih generacija "crno-belih", koje su pre istorijske titule evropskog prvaka osvojile tri Kupa Radivoja Koraća i učestvovale na završnom turniru tadašnjeg Kupa šampiona u belgijskom Ganu.

Uspeh koji je Partizan napravio 1992. godine dobija na značaju kada se ima u vidu da ga je ostvario veoma mlad tim sa prosekom od 21,7 godina. O kakvom se podvigu radi govori i podatak da je najtrofejniji srpski klub, predvođen Đorđevićem i Predragom Danilovićem, tada zbog rata na teritoriji bivše Jugoslavije sve mečeve morao da igra u inostranstvu.

Uprava Partizana je pre 17 godina odlučila da sve utakmice kao "domaćin" igra u Fuenlabradi, gradiću nadomak Madrida. Ispostavilo se da je to bio pun pogodak, s obzirom da su "crno-beli" košarkaši, kako je sezona odmicala, igrom i ponašanjem pobrali sve simpatije stanovnika mirnog španskog grada.

Nakon što su kao četvrti u grupi u četvrtfinalu eliminisali slavni italijanski Knor (današnji Virtus), Beograđani su u borbi za završnu predstavu u Istanbulu eliminisali ekipu milanskog Filipsa.

U finalu, u duelu sa tada moćnim Huventudom iz Badalone, viđena je prava drama posle koje je aplauz bio namenjen istinskim herojima - košarkašima Partizana. Zanimljivo je da ni u ovom susretu srpski tim nije ostao bez podrške publike, pošto su navijači istanbulskog Bešiktaša sve vreme bili uz svoju "braću po boji".

Na poluvremenu finalne utakmice "crno-beli" su vodili sa 40:36, ali je u nastavku inicijativa prešla na stranu Katalonaca, koji su deset sekundi pre kraja poveli sa 70:68. U dramatičnoj završnici u centru pažnje je bio kapiten Đorđević, koji je preuzeo odgovornost i odvažnim šutem u poslednjoj sekundi pogodio za konačnih 71:70, priredivši neviđeno slavlje navijačima Partizana.

Podvig košarkaša Partizana predstavljao je poslednji sportski uspeh predstavnika zemlje koja se uveliko raspadala i koje, u trenucima kada se uspeh "crno-belih" naveliko slavio, nije više bilo na karti sveta.

Trijumf u Istanbulu lansirao je u evropsku košarkašku orbitu nekoliko igrača koji su narednih nekoliko godina blistali u evropskim okvirima. Đorđević, Danilović, Željko Rebrača i Nikola Lončar godinama su dominirali klupskom i reprezentativnom košarkaškom scenom.

Trofej 1992. prvi je od šest titula klupskog prvaka Evrope, koje je kao trener osvojio Željko Obradović. On je na počev od sezone 1991/1992, po završetku igračke karijere, a pod patronatom čuvenog profesora Aleksandra Nikolića, postao jedan od najtrofenjijih evropskih stručnjaka.