Željko Tonšić - "Iznad života i smrti"

Postavka je retka prilika da se na jednom mestu vide dela ovog umetnika, nedovoljno poznatog srpskoj javnosti, koji je, kroz čitav svoj složeni slikarski opus, od realnog ka nebeskom - težio paradigmi idealne žene koja u sebi poseduje antičku, renesansnu i biblijsku lepotu. Lepotu, kao jedan od neobjašnjivih pojmova, koju posmatrač može samo da oseti i da joj se divi.

U tehničkom pogledu, iako se ovaj umetnik najviše oslanjao na Van Ajkovo slikarstvo, vešto je spajao domete tog vremena i srednjeg veka u sopstveni simbolizam, a neverovatnu pažnju posvećivao je detaljima, tako da slike izgledaju poput fotografija.

Kroz sva predstavljena dela ovaj izraziti portretista se vraća preciznosti, često zaboravljenoj u srpskoj umetnosti kraja 20. i početka 21. veka. Snažnog, minucioznog crteža i skladnog kolorita, naizgled realistična i akcentovane personalnosti - ona prenose priču prepunu značenja.

Nestvarne žene naglašenih dlanova, čija draž i savršenstvo nije samo u figuri već i u tajnama koje nose - prate golubice kao obeležje svetog duha, krinovi kao odraz čistote i posebnosti, bele rade kao simboli topline i radosti i biseri kao nosioci ženskog, ali i univerzalnog. Njegove gracije - često pod velovima, s turbanima, renesansnim kapama i cvećem ili biserjem u kosi, poseduju čulnost koja nije banalna, već metafizička.

Materijalizacija dragog kamenja, koja je čest pratilac, ili uokviruje lica tih ženskih bića, takođe pokazuje neslućene tehničke mogućnosti Željka Tonšića. Na nekim od slika, te nedokučive lepotice imaju krila koja su znamenje duhovnosti i onog nedostižnog, čemu teži svaki čovek.