Crkva Hristova u Istočnom Sarajevu

U njoj, kao da se pretopila prošlost, sadašnjost i budućnost - ono vreme kada su, u prošlom veku, pravoslavne svetinje skrnavljene - pljačkane, rušene i paljene, a sveštenstvo ponižavano i ubijano. Kao da njena svetlost sada govori da je to nedostojno vreme zauvek prošlo i da se više nikada, u budućnosti, neće ponoviti.

Crkva Nerukotvorenog obraza Hristovog sagrađena je u naselju Kula, u neposrednoj blizini Kaznenog popravnog doma, sredstvima ove ustanove i dobrovoljnim prilozima vernika. Gradnja je trajala dve godine - od 2015. do 2017.

Ovih dana ikonopisac Dario Stanimirović, koji je diplomirao na Likovnoj akademiji u Trebinju, privodi kraju radove na ukrašavanju unutrašnjosti crkve. Sveta arhijerejska liturgija služi se već od kraja septembra, kada je crkva osveštana.

Po završetku građanskog rata u Bosni i Hercegovini, na području grada Istočno Sarajevo,  sagrađeno je i gradi se nekoliko crkava u Miljevićima, na Vučjoj Luci, na Palama, u Tilavi i na Vranješu.

Podsećanja radi, u urbanom delu Sarajeva, za hiljadu i po godina sagrađene su svega tri crkve.

Stara pravoslavna crkva na Baš Čaršiji, koja je najstariji verski objekat na Balkanu, sagrađena je devet vekova pre dolaska Turaka.

Za vreme turske okupacije podignuta je Saborna crkva, a za vreme Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, crkva Svetog Preobraženja u Novom Sarajevu.

Crkvu u Novom Sarajevu osveštali su 1939. godine, dva najznamenitija Srbina toga vremena, poglavar SPC patrijarh Gavrilo Dožić i sveti vladika Nikola Velimirović, koji je u to vreme bio episkop. Zbog otvorenog stava protiv Sila Osovine - njih dvojica su, odmah posle okupacije naše zemlje, zatočeni u zloglasni koncentracioni logor Dahau i ostali su u internaciji čak i godinu i po dana, po završetku Drugog svetskog rata.

Falsifikatori istorije proglasili su ih za narodne neprijatelje i nisu ih za vreme komunizma ostavljali na miru. Očigledno nezadovoljni činjenicom da su se iz Dahaua patrijarh Gavrilo Dožić i sveti vladika Nikola Velimirović vratili živi, pripisivali su im neviđenu istorijsku podvalu da su narodni neprijatelji i da su sarađivali sa fašistima, oni koji su sve ratne godine tamnovali u fašističkom logoru.

A odmah posle ulaska nemačkih i ustaških trupa 1941. godine u Sarajevo, Srpskoj pravoslavnoj crkvi zabranjen je rad a gotovo celokupno sarajevsko sveštenstvo odvedeno je u ustaške logore Jasenovac i Jadovno.

U zgradi Mitropolije, u krugu Sarajevske Saborne crkve ustaše su, na dan Sv. Vasilija Ostroškog, 12. maja 1941. godine, uhapsile mitropolita Petra Zimonjića. Nije utvrđeno da li je ubijen u Jasenovcu ili u Jadovnu. Svega nekoliko sarajevskih sveštenika preživelo je Drugi svetski rat.

U poslednjem građanskom ratu sa područja Mitropolije Dabrobosanske iselilo se oko 200 hiljada bosanskih Srba. Po završetku građanskog rata do danas, u Federalnom delu Sarajeva, Crkvu Sv. Preobraženja vandali su napadali, do sada, 40 puta.

Verujući narod moli se Gospodu za bolju sudbinu svih svetinja u podeljenom Sarajevu.