Pesnik Vladimir Stanimirović

Ovo su stihovi Vladimira Stanimirovića, stvaraoca u čijim su se pesmama odrazili istorijski događaji i dešavanja u srpskom društvu prve polovine 20. veka, ali i sasvim lični duševni nemiri. O ovom, danas nepravedno zaboravljenom pesniku, govorimo u večerašnjoj emisiji ''Kod dva bela goluba''.

U svojoj studiji o srpskom pesništvu pod nazivom ''Biće i jezik'' Radomir Konstantinović je za ovog pesnika rekao: ''Zaista, nijedna Stanimirovićeva pesma nije došla do punijeg izraza; ali, nijedna njegova pesma, i onda kada je osuđena na tavorenje u banalnosti, nije lišena izvesnog unutrašnjeg treptaja, veoma slabog, i kao neočekivanog, ali koji privlači baš tom svojom slabošću i neočekivanošću, pa može da se učini, posle dužeg prelistavanja ''Knjige stihova'', da Vladimir Stanimirović donosi samo jednu jedinu vest: da poetskog života ima i tamo gde mu se najmanje nadamo, i da u najdubljoj poraženosti ima neke nade.'' 

Po profesiji pravnik, radio je kao načelnik jednog odeljenja u predratnom Ministarstvu finansija. Prevodio je tekstove slovenačkih i bugarskih pesnika. Vladimir Stanimirović je bio i patriota. Kao učesnik Prvog svetskog rata, nalazio se u Štabu Drinske divizije. Osetio je sve strahote povlačenja srpske vojske preko albanskih vrleti i gudura 1915. godine. U njegovim pesmama, koje su često elegično intonirane, prisutni su ljubavni, socijalni i rodoljubivi motivi i teme.

Autor emisije: Vojislav Karanović.