Hronika Trećeg programa

Sa nedavno završenog 15. filmskog festavala „Slobodna zona" Dejan Petrović izdvaja dva filma iz programa „Ženska linija". U dokumentarnom ostvarenju Mafija kroz objektiv britanska autorka Kim Longinoto pažnju usmerava na italijansku fotografkinju Leticiju Batalju, čija se karijera na čudan način poklapa sa usponom Koza Nostre. Kroz razgovore sa, uprkos svemu, vitalnom i vedrom Letcijom Bataljom, snimke žrtava mafijaških obračuna koje je ona načinila, inserte iz televizijskih emisija i filmova o mafiji, rediteljka nas upoznaje sa jednim teškim i dramatičnim vremenom iz novije italijanske istorije.

Američki reditelj Rob Garvaera se u svom dokumentarcu bavi životom i radom legendarne filmske kritičarke Polin Kejl. Ovo ostvrenje je vredno svedočanstvo o karijeri jedne intelktualno snažne žene, beskompromisne i povremeno drske kritičarke, koja je svojim britkim, ponekada i ishitrenim tekstovima povređivala i bila povređivana, ali uvek puna ljubavi, strasti i posvećenosti objektu svoga interesovanja.

* * *

Tokom oktobra u galeriji „Podrum" Kulturnog centra Beograda održana je izložba Anice Vučetić Između svetova, u okviru koje je predstavljeno devet video instalacija i ambijenata nastalih tokom protekle tri godine, a njihova idejna i produkcijska kompleksnost ukazuju na uzornu stvaralačku ambiciju, hrabrost i neodustajanje od postavljenih kreativnih principa ove umetnice. Postavkom dominira ambijentalni rad „Između svetova", a reč je o simultanoj sedmo-kanalnoj projekciji na transparentnim platnima, čiji je narativ baziran na japanskoj tradiciji Sakure, posvećenoj prolećnom cvetanju trešnje. Osim ovog dela, Ljiljana Ćinkul posebno ističe video instalaciju Sa druge strane, odnosno snimak auto-performansa u napuštenoj fabrici, kao i radove Izvan fokusa 2, Prozor i Na osami u kojima umetnica istražuje vremensku kapsulu u kojoj su zatvoreni naši poetizovani estetski doživljaji i mentalna stanja.

* * *

Kulturni centar Beograda i izdvačka kuća Klio prošle godine su objavili knjigu Pitera Bruka Suština milosrđa, koju je s engleskog preveo Đorđe Krivokapić. Knjiga jednog od najzanačajnijih teatarskih stvaralaca 20. veka sadrži devet eseja i, premda je polazište u svakom od njih neka od Šekspirovih drama koje je sam režirao, Piter Bruk se tokom analize drama poziva i na primere, rečenice ili filozofske premise koji se nalaze u drugim Šekspirovim komadima. Pa ipak, u tom slobodnom kretanju kroz monumentalni dramski opus svog omiljenog pisca, Piter Bruk ne skriva da su mu najbliži komadi Hamlet, Kralj Lir i Bura. Kako komentariše Radomir Putnik, svedočenje Pitera Bruka o Šekspiru i njegovom teatru istovremeno je i svedočenje o Brukovom rediteljskom pristupu i, šire uzevši, o njegovom rediteljskom metodu.

Čitala Marica Milčanović.
Urednica emisije Tanja Mijović.