Festival Francuskog radija u Monpeljeu 2019.

Rođen 1982. godine u Hajdelbergu, Nikolas Altšted važi za jednog od najtraženijih i najsvestranijih savremenih umetnika koji nastupa kao solista i dirigent, a čiji široki repertoar obuhvata dela od rane muzike do ostvarenja savremenih kompozitora.

© Marco Borggreve

Kada je 2010. godine na Lucernskom festivalu odlikovan specijalnom nagradom za izvođenje Šumanovog Koncerta za violončelo sa Bečkom filharmonijom pod upravom Gustava Dudamela, Altšted je započeo plodnu saradnju sa brojnim svetskim orkestrima i dirigentima. Godine 2012. Gidon Kremer ga je odabrao da bude njegov naslednik na mestu muzičkog direktora Festivala kamerne muzike u Lokenhausu, a dve godine kasnije postao je i umetnički direktor Filharmonije Hajdn, nasledivši Adama Fišera. U okviru kamernih sastava, Altšted rado nastupa sa Žanin Jansen, Vilde Frang, Pekom Kusistom i drugim umetnicima. Kritičari kao značajne beleže njegove koncerte na festivalima u Salcburgu, Verbijeu, Utrehtu, Stavangeru, Pragu, Bremenu i Londonu. Dobitnik je brojih nagrada i priznanja, a danas muzicira na violončelu iz 1860. godine italijanskog graditelja Đulija Čezara Điljija.

Fantazija Mala sirena Aleksandra Zemlinskog, jedna je od najlepših partitura iz ranog kompozitorovog orkestarskog opusa. Delo je zasnovano na istoimenom Andersenovom komadu iz 1836. godine i govori o morskoj nimfi koja se zaljubljuje u smrtnika i žudi da bude sa njim, ali kako vreme odmiče shvata da je njihova budućnost nemoguća, pa se vraća nazad u more.

Iako je ova Andersenova bajka jedna od najpoznatijih, to nije bio glavni razlog zbog kojeg se Zemlinski odlučio da je odabere da mu bude tema za simfonijsku fantaziju. Naime, kompozitorova veza sa Almom Šindler od samog početka je bila osuđena na neuspeh, pošto je, uprkos zaklinjanju na večnu ljubav, ona podlegla uticajima prijatelja koji su Zemlinskog određivali kao nevažnog, a potom se, upoznavši Gustava Malera, i udala za njega. Par dana pre njihovog venčanja, februara 1902. godine, Zemlinski je započeo rad na ovoj fantaziji, a završio ju je 20. marta 1903. godine. Delo je premijerno izvedeno u Beču 25. januara 1905. godine.

Emisiju uređuje Irina Maksimović Šašić.