Vek harmonike – Interpretacije Teodora Ancelotija

Svojim umetničkim radom Anceloti je značajno doprineo integraciji harmonike u savremenu klasičnu muziku. U želji da doprinese razvoju tehinke, sproveo je graditeljske izmene zamenivši materijale od kojih se prave neki delovi instrumenta i na taj način povećao zvučni dijapazon harmonike.

Od 80-ih godina XX veka Anceloti redovno nastupa na velikim festivalima, a angažovan je i kao solista vodećih orkestara. Svoj pedagoški rad započeo je na Univerzitetu umetnosti u Bernu, a od 2002. godine radi kao profesor na muzičkoj Akademiji u Frajburgu. Diskografija ovog umetnika obuhvata širok repertoar, od Baha i Skarlatija, do Janačeka, Satija, Kejdža i drugih.

Na početku ćete čuti snimak Koncerta za harmoniku Žorža Apergisa u izvođenju Teodora Ancelotija i Gircenih orkestra iz Kelna, pod upravom Emilija Pomarika. Snimak je zabeležen na koncertu održanom 7. maja ove godine u dvorani Filharmonije u Kelnu.

Koncert za harmoniku ovog savremenog francuskog kompozitora posvećen je Teodoru Ancelotiju, a nastao je kao porudžbina festivala Muzika Viva iz Minhena i Doma muzike iz Porta. Sačinjen je od manjih, idejno potpuno različitih blokova, koji se na kraju kompozicije stapaju u jedinstven muzički mozaik. Prema rečima Apergisa, harmonika nije tretirana kao klasičan solistički instrument, već je ona u ovom slučaju pokretač orkestra, odnosno inicijator muzičkog razvoja. Sa drugim instrumentima harmonika povremeno obrazuje i male kamerne sastave poput kvinteta ili okteta koji se izdvajaju iz orkestarskog zvuka, a potom ponovo utapaju u njega.

Pored ove kompozicije čućete još dva komada savremenih kompozitora sa Ancelotijevog albuma Push Pull: naslovnu numeru sa ovog albuma nemačkog kompozitora Rolfa Rima iz 1995. godine i Dijalog o vazduhu za harmoniku, Vinka Globokara - francuskog avangardnog kompozitora, slovenačkog porekla.

Urednica emisije Marija Vuković.