Nova diskografija

Habzburška dinastija je bila jedna od najznačajnijih vladarskih kuća Evrope između 13. i 20. veka, a njihov dvor je bio podjednako moćan kulturni centar. Bogatstvo, ali i prestiž vladarske porodice, privlačili su vekovima najbolje muzičare sa svih strana Evrope u Beč. Čak i u jeku Tridesetogodišnjeg rata, bogat kulturni život se odvijao na dvoru Ferdinanda III i njegovog naslednika Leopolda I, gde su bili aktivni umetnici poput Đovanija Valentinija, Antonija Bertalija i Đovanija Feličea Sančesa. Iako je vokalna muzika, kako ona duhovna, tako i opere i oratorijumi, imala značajno mesto, u dvorskom muzičkom životu bilo je mesta i za instrumentlane kompozicije. Na disku koji večeras predstavljamo, nalaze se ostvarenja Ignacija Albertinija, Johana Kaspara Kerla, Johana Šmelcera, Samuela Fridriha Kaprikornusa, kao i Hajnriha Bibera i Đovanija Pandolfija Mealija, koji formalno nikad nisu radili na habzburškom dvoru,ali čija su dela gotovo sigurno bila poznata tamošnjoj publici.

Na ovom albumu, nalaze se pre svega sonate, koje su tokom 17. veka posedovale raznoliku strukturu i fakturni izgled. Stilski gledano, uticaj italijanske muzike je očigledan jer je veliki broj izvođača i kompozitora koji su radili na Habzburškom dvoru dolazio sa Apeninskog poluostva. U ovim delima korišćen je takozvani „stilus fantastikus", a činili su ih nizovi kontrastirajućih odseka koji su se nadovezivali ataka.

Urednica emisije: Ivana Neimarević