Postistina u savremenom dobu – govori Nenad Cekić

Iako je termin „postistina" svojevremeno proglašena za „reč godine", teško je objasniti šta on tačno označava i čemu treba da posluži. Sva je prilika da je reč o jednom metaetičkom manevru zasnovanom na davno prepoznatom mehanizmu „ubeđivačkih definicija", smatra Nenad Cekić. Sve „ubeđivačke definicije" za cilj imaju preusmerenje stava „publike" sa jednog pojmovnog (deskriptivnog) značenja nekog termina na drugo (novoponuđeno) deskriptivno značenje. U ovakvim (re)definicijama pozitivni vrednosni naboj određenog termina preusmerava se ka „poželjnom" deskriptivnom sadržaju - onom sadržaju koji i jeste cilj „ubeđivanja". U slučaju „postistine" reč je o sličnom pokušaju. Uvođenje novog termina „postistina" nije ništa drugo nego inverzno ubeđivačko definisanje jednog pojma sa jasnim pozitivnim vrednosnim značenjem - pojma „istine". Međutim, inverzija je dvostruka: u slučaju „postistine" nije reč o ubeđivačkoj prikrivenoj promeni pojmovnog („deskriptivnog") značenja, već o inverziji (pozitivnog) vrednosnog značenja. Termin „postistina" nije ništa drugo do inverzni ubeđivački (re)definiens termina „istina" kojim istini treba da bude oduzeta pozitivna vrednosna komponenta, ali bez promene deskriptivnog značenja. Međutim, bazični mehanizam manipulacije značenjem je u slučaju svih „janusovskh pojmova" isti: deskriptivno i vrednosno značenje su uvek u međusobnoj sprezi, što i omogućava ubeđivačko (suštinski: obmanjivačko) „definisanje" - to jest „objašnjenje" kojim se značenje zamagljuje a ne razjašnjava.

Sledećeg petka, 28. juna, nastavićemo emitovanje zvučnih zapisa sa ovog naučnog skupa.

Urednica ciklusa Tanja Mijović.