Svetske muzičke pozornice

Rahmanjinov je Svenoćno bdenje komponovao tokom januara i februara 1915. godine, a ono je premijerno izvedeno u Moskvi iste godine kada je Moskovskim Sinodalnim horom dirigovao Nikolaj Danilin. Kritičari i publika su delo prihvatili sa velikim interesovanjem, pa je, nakon premijere, istog meseca ono izvedeno još pet puta. Inače, ovo je jedno od remek-dela ruske pravoslavne crkvene muzike i jedno od omiljenih kompozitorovih ostvarenja.

Kao čuvar tradicije ruske škole i naslednik romantičarske linije Petra Čajkovskog, Rahmanjinov je Svenoćnim bdenjem, oblikovanim u petnaest segmenata za hor a capella, predstavio vrhunac svog dugogodišnjeg interesovanja za rusku duhovnu muziku. Naime, pre nego što je započeo komponovanje, Rahmanjinov je proučavao pravoslavno crkveno pojanje sa Stepanom Smolenskim, horskim dirigentom i jednim od eksperata za staro rusko pojanje, kome je delo i posvetio. U Svenoćnom bdenju su zastupljena tri oblika crkvenog pojanja: staro rusko pojanje koje se odlikuje unisonim i melizmatičnim liturgijskim melodijama, grčki stil koji je u velikoj meri usmeren ka recitovanju teksta, kao i kijevsko pojanje koje potiče iz šesnaestog i sedamnaestog veka. Inače, nastanak dela je iniciralo Svenoćno bdenje Petra Čajkovskog, ali za razliku od Čajkovskog, Rahmanjinov je partituru oblikovao kroz složenije harmonije, tekstualnu raznovrsnost i učestalu upotrebu polifonije.

Emisiju uređuje Irina Maksimović Šašić