Nova diskografija – Emike Borat: Voglio cantar

Za svoj prvi album za pomenutu izdavačku kuću, Boratova je odabrala smeo repertoar – arije venecijanske barokne kompozitorke i pevačice Barbare Stroci, između kojih su interpolirane instrumentalne kompozicije i arije njenog učitelja Frančeska Kavalija, kao i savremenika – Bjađa Marinija, Antonija Čestija i Tarkvinija Merule. Izbor se može objasniti činjenicom da se ove godine obeležava četiri stotine godina od rođenje jedne od prvih poznatih kompozitorki, čiji je talenat, uprkos svim preprekama, uspeo da joj obezbedi mesto u istoriji zapadnoevropske muzike. Ova izuzetna žena, rođena kao vanbračno dete 1619. godine, bila je jedan od najsamosvojnijih umetničkih glasova u Veneciji sredinom 17. veka. Odrasla je u domu svog oca, pesnika i libretiste Đulija Strocija, koji je pripadao jednoj od najbogatijih venecijanskih porodica. Godine 1637. godine, Đulio Stroci je osnovao „Accademia degli Unisoni", prvo takvo venecijansko udruženje posvećeno isključivo muzici, koje je okupljalo vodeće intelektualce i zaljubljenike u muziku i u okviru kojeg su često izvođena dela njegove ćerke Barbare. Najveći deo opusa Barbare Stroci obuhvatala su dela u žanru svetovne solo kantate, često romantičnog sadržaja, koja je najverovatnije i sama izvodila. One poseduju iznenađujuću ekspresivnost i emocionalnost, a Emike Borat ih izvodi smelo, briljantno i virtuozno, sa namerom da impresionira. Iako je na snimku njen glas u gornjim registrima pomalo oštar, u kantati Lament, na obali strašne Rone, on pokazuje svoje najbolje lice - izražajnost sa svakom izgovorenom rečju, blistavost i pokretljivost, uz angažovanu pratnju odličnog ansambla Il Pomo D'Oro pod upravom Frančeska Kortija.

Urednica emisije: Ivana Neimarević