Hronika Trećeg programa

Iz programa 14. filmskog festivala „Slobodna zona", koji je održan od 7. do 12. decembra u Beogradu, Novom Sadu i Nišu, Dejan Petrović izdvaja ostvrenje Kapetan, nemačkog autora Roberta Šventkea, i rumunski film Beskonačni fudbal koji je režiarao Korneliu Porumboju.

Film Kapetan baziran je na istinitoj priči koja se odigrala pri samom kraju Drugog svetskog rata. Zaplet počinje kada mladi vojnik Herold, koji se dokopao savršeno očuvane uniforme poginulog oficira, preuzme komandu nad gubitničkom vojnom jedinicom. Umešno improvizujući čitav niz rizičnih poduhvata, uz tvrdnju kako je od samog Firera dobio usmeno naređenje za izviđanje situacije iza fronta, on će sprovesti sulude pogrome vlastitih zarobljenika i dezertera, dok će ga ostaci nacističke mašinerije u tome slepo pratiti.

Nadovezujući se na svoje prethodno ostvarenje Druga utakmica, zapaženi rumunski autor Korneliu Porumboju se u filmu Beskonačni fudbal bavi onim ljudima koji iz čistog entuzijazma nastoje da unaprede određene oblasti života. Protagonista ovog dela je Laurentiu Gingina, sredovečni pravnik i na prvi pogled ni po čemu istaknut niti neobičan muškarac, osim što gaji fanatičnu strast prema fudbalu na teorijskom nivou. Posle teške povrede koja mu je naglo prekinula potencijalno uspešno igračku karijeru, Gingina utehu pronalazi u osmišljavanju i eventualnom pronalaženju dodatnih pravila koja bi ovaj sport učinila još atraktivnijim i efikasnijim.

* * *

U izdanju Muzeja pozorišne umetnosti Srbije iz Beograda nedavno je objavljen četvrti tom kapitalnog dela Borivoja S. Stojkovića Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog doba (drama i opera). Kako nas obaveštava Radomir Putnik, u knjizi je dat iscrpan pregled rada svih pozorišta koja su davala predstave na srpskom jeziku: pozorišta u Skoplju (1928-1941) i Bitolju (1918-1929); pozorišta u Vojvodini, najpre u Novom Sadu, a potom i teatri za severne oblasti - novosadsko-osiječko pozorište (1928-1934); sekcija Narodnog pozorišta u Beogradu za Dunavsku banovinu; pozorišta u Nišu (1918-1944) i ostalim gradovima Srbije (Šapcu, Leskovcu, Požarevcu, Subotici i Kragujevcu). Ovoj grupi napisa treba pridodati i osvrte na rad Užičkog partizanskog pozorišta u Užičkoj republici 1941. godine, kao i pozorišta u zarobljeništvu u Nemačkoj za vreme Drugog svetskog rata. Posebno poglavlje posvećeno je putujućim pozorištima, koja su dala značajan doprinos pozorišnom životu u Srbiji između dva rata, a Borivoje Stojković ističe ona koja su vodili Nikola Hajdušković i Radivoje Dinulović, Ljubomir Rajičić „Čvrga", Dušan Životić, kao i Perica Aleksić - Petre Prličko. Završna poglavlja četvrtog toma Stojkovićeve Istorije otvaraju i pitanja koja pripadaju dramaturgiji i estetici, a među njaznačajnijim recenzentima istaknuti su: Živko Milićević, Milan Bogdanović, Stanislav Vinaver, Todor Manojlović, Miloš Crnjanski, Isidora Sekulić, Dušan Krunić; a kad je reč o muzičkoj kritici, navedeni su: Miloje Milojević, Stanislav Vinaver, Branko Dragutinović, Svetomir Nastasijević, Pavle Stefanović i Mihailo Vukdragović.

Urednica emisije Tanja Mijović.