Imaginarni pejzaži

Kao i na prethodnom ostvarenju Love Streams iz 2016. godine, kanadski elektroničar bazira svoje karakteristične - lirske, ali opore - numere na zvuku ansambla, ovaj put japanskog gagaku sastava Tokijo Gakusa. Gagaku je muzika japanskog carskog dvora, koja doslovno označava „elegantnu" muziku, sofisticiranu, ceremonijalnu i rafiniranu tokom vekova upotrebe. Gagaku orkestar ima tri isntrumentalne grupe - duvačke instrumente među kojima i flautu od bambusa šakuhači, žičane instrumente među kojima je i lauta biva i veliki broj udaraljki iz porodice bubnjeva i gongova. Zvuci ovih instrumenata se nalaze u osnovi kompozicija, gotovo u potpunosti modifkovani i procesovani. Međutim, supstrat originalnih melodija i zvukova, njihove elegancije i rafinmana, odjekuje u kompozicijama Tma Hekera koji na ovom ostvarenju svodi svoj karakteristični ekstatični, katedralni, vertikalni zvuk u korist delikatnog, prostornog rasporeda - nazovimo ga horizontalnim - zvučnih događaja u vremenu. Ovaj zvuk u nekim trenucima se oslanja i na japanski tip elektronike, odnosno na specifičnu boju japanskih nju ejdž ostvarenja 80-ih godina, ali stavljenih u direktan odnos sa vokabularom zapadne eksperimentalne elektronike poslednjih decenija. Naravno, Heker i dalje zadržava potrebnu dramatičnost i emotivnu pregnantnost, koja ga inače krasi, obraćajući se, u neku ruku, dihotomiji savremenog iskustva: dijalogu između individue i kolektiva, ideje organskog i sveta artificijelnosti, spontanog i insceniranog zvuka, naše anarhične prirode i formalne društvenosti.

Urednica Ksenija Stevanović