Vokalni sat

Rođen 1683. u Milanu, Čeruti je stvaralačke godine proveo u Peruu, u Limi, gde se preselio 1707. godine stupivši u službu vicekralja Manuela de Omsa. Tu je radio kao dirigent orkestra, a pratio je i vicekralja na putu u Francusku, kao ambasador španskog kralja. Mitološka opera Najbolji Persejev štit za koju je vicekralj napisao libreto, atribuirana je Čerutiju. Godine 1720, Čeruti je napustio dvor kako bi narednih osam godina proveo kao kapelmajstor katedrale u Truhilju, da bi 1728. preuzeo mesto kapelmajstora katedrale u Limi. Na tom mestu ostao je do 1757. godine, sve dok ga loše zdravstveno stanje nije primoralo da se povuče. Ostao je upamćen kao kapelmajstor koji se izborio za povećanje plata muzičara u orkestru, kao i posebno zvanje „violiniste u orkestru".

Čeruti je zaslužan za uvođenje elemenata italijanske muzičke tradicije na teritoriji Perua kroz upotrebu obligatnih violina, seko rečitativa, da kapo arija i razvijenog tonaliteta. U jednom od istorijskih izvora iz 1792. godine, opisan je kao autor kod kojeg harmonska progresija ima dominantnu ulogu u odnosu na melodiju.

Psalmi i magnifikati kao sastavni deo Svečanog večernja Svetog Jovana Krstitelja čije ćete odlomke slušati večeras, dobar su primer italijanske umetnosti i u pogledu briljantno pisanih deonica za violinu, iz pera autora koji je i sam bio vrhunski violinista. U Večernju se nalaze i delovi iz rukopisa drugih kompozitora poput Eustakija Franka Revola i anonimnih autora, koji su uklopljeni u tkivo dela. Ovakvu praksu pokrenuo je upravo Revola, budući da je bio talentovaniji pevač nego kompozitor, te je koristio aranžmane i fragmente kompozicija drugih autora.

Urednica Sanja Kunjadić