Muzika viva

Martinov je rođen 1946. godine u Moskvi i važi se jednog od važnih predstavnika minimalističke struje ruske savremene muzike. Isprva je učio klavir, da bi potom upisao Moskvski konzervatorijum gde je studirao kompoziciju u klasi Nikolaja Sideljnikova, diplomiravši 1971. godine. U svojim ranim delima iz studentskog perioda Martinov je koristio dvanesttonski sistem i serijalnu tehniku. Godine 1973. dobio je posao u Elektronskom studiju pri muzeju Aleksandra Skrjabina u Moskvi. Ovaj studio je u kontekstu Sovjetskog Saveza imao isto značenje kao i Elektronski studio Kelnskog radija, Že-Er-Em u Parizu, ili Elektronski studio Radio Beograda kod nas. On je omogućio sovjetskim avangradnim muzičarima poput Sofije Gubajduline, Alfreda Šnitkea ili Edisona Denisova prostor za eksperiment i razmenu iskustva.

Martinov je u okviru studija oformio grupu Bumerang, za koju je napisao rok operu „Serafimske vizije Svetog Franje Asiškog". Konceptualno spajanje religiozne inspiracije različitih kultura i ritualnih praksi ostaće karakteristika njegovog opusa do današnjih dana. Posebno, jer se u to doba upustio i u ozbiljna etnomuzikološka istraživanja sa posebnim fokusom na tradicionalnu muziku kavkaskih naroda, Tadžikistana i drugih manjina tadašnjeg Sovjetskog Saveza. Takođe, Martinov je upisao i teologiju i posvetio se istraživanju ruske crvkene muzike, ali i evropske srednjovekovne i renesanse muzike. Inspirisan minimalističkim kompozicijama autora iz sovjetskog kluturnog kruga, ali i karakteristikama srednjovekovnog pojanja, Martinov je stvorio svoju karakterističnu verziju muzičkog minimalizma.

Početkom osmadesetih postao je profesor na Akademiji Trojice - Sergijeva lavra, najvažnijeg ruskog pravoslavnog manastira. U narednom periodu pisao je bogoslužbenu muziku, ali i dela duhovnog karaktera u kojima se ogleda njegov karakteristični tip minimalizma. Od dvehiljaditih na ovamo, muzika Vladimira Martinova postaje sve zastupljenija na zapadu, posebno zaslugom Gidona Kremera i kvarteta Kronos. Martinov trenutno drži kurs muzičke antropologije na Državnom univertzitetu Lomonosov u Moskvi.

Urednica: Ksenija Stevanović