Zaboravljena operska libreta – Kineskinje

Rođen u Sevilji 1775. godine, odnosno tačno četiri decenije nakon što je Metastazijeve stihove na bečkom dvoru po prvi put omuzikalio Antonio Kaldara, Garsija je na opersku scenu najpre kročio kao tenor, ostvarivši zapažene uspehe u Kadizu i Madridu, te Parizu i Napulju, tumačeći, između ostalog, ulogu Almavive u Rosinijevoj operi Seviljski berberin 1816. godine. Ova uloga označila je početak najsvetlijeg perioda Garsijine karijere, kada su mu poveravane prestižne role u Parizu i Londonu. Na poziv libretiste Lorenca da Pontea 1825. godine, Garsija se sa svojom porodicom, u kojoj su njegova supruga i troje dece takođe bili operski pevači, zaputio u Njujork gde su po prvi put predstavili italijansku operu američkoj publici, sa repertoarom zasnovanim na Mocartovim i Rosinijevim partiturama. Nakon što je posetio i Meksiko, Garsija se 1829. godine vratio u Pariz, provevši poslednje dve godine života pre svega kao vokalni pedagog.

Već na početku svoje karijere, u Madridu, Garsija je ispoljio sklonost ka komponovanju, pre svega komičnih opera na španskom jeziku. Njegovo najuspelije delo bila je opera bufa Bagdadski kalif, premijerno izvedena u Napulju 1813. godine. U toku rada u Parizu, Garsija je komponovao kako komične, tako i ozbiljne opere, u žanru tražedi lirik, a stvaralačkom radu se sa nesmanjenim entuzijazmom posvetio i u toku boravka u Njujorku i Meksiku. Smatra se da je najznačajniji doprinos Garsije kao kompozitora artikulacija stila inspirisanog andaluzijskim folklornim elementima u tradiciju italijanskog belkanta. Garsija se pedagogijom intenzivno bavio u dva navrata: neposredno pre puta u Ameriku, kada je 1824. godine u Londonu otvorio školu i objavio priručnik pevanja, te u poslednjim godinama svog života, iz kojih ujedno potiču pet kamernih opera na tada već klasična italijanska libreta, koje je namenio svojim studentima. Među njima je i opera Kineskinje na libreto Pjetra Metastazija, komponovana 1830. i 1831. godine. Metastaziov libreto je bio naročito podesan za studentsku kamernu operu, jer je zasnovan na scenama „pevanja u operi", u kojima tri sestre - Kineskinje, navodno pokušavaju da podražavaju evropsku opersku tradiciju izvodeći arije u tragičnom, pastoralnom, te komičnom stilu. Ovakva struktura opere omogućila je Garsiji da sačini partituru koja je njegovim učenicima mogla poslužiti da savladaju pravilnu i izražajnu interpretaciju različitih operskih idioma na kojima je i dalje počivala italijanska operska umetnost.

Autor Srđan Atanasovski
Urednica Sanja Kunjadić