Muzej zvuka

Mali ansambli sastavljeni od više viola da gamba, poznati kao „konsorti viola" bili su omiljeni u 16. veku, posebno u elizabetanskoj Engleskoj, a vrhunac popularnosti dostigli su u prvim decenijama 17. veka. Pored Pavana, Galjardi i Alemandi Entonija Holborna, ili Lakrima Džona Daulenda, verovatno najpopularnijih zbirki muzike za konsort viola, brojni autori su pisali sa ovaj sastav, ali su njihova dela često ostajala sačuvana samo u rukopisima. Orlando Gibons je bio jedan od autora koji su imali vodeću ulogu u ovom žanru, iako je pre svega bio poznat kao orguljaš i kompozitor duhovnih vokalnih dela. On je čak neke od svojih zbirki poput madrigala iz 1612. označio kao „pogodne za viole i glasove", što je još jedan primer koliko je cenio ansamble viola, dajući im prednost u odnosu na ljudski glas.

Do danas je ostalo sačuvano preko četrdeset kompozicija koje je Gibons komponovao za konsorte viola i koje su napisane za različite kombinacije - od dua do seksteta. Ova dela najčešće imaju iste nazive - Fantazije - mada postoje i četiri plesa i tri kompozicije naslovljene In Nomine. U pitanju su dela slična fantazijama koja poreklo vode iz 16. veka i koja se zasnivaju na melodijskoj liniji u dugim notnim vrednostima, nalik na gregorijanski kantus firmus. Na kompakt-disku koji ćete večeras slušati, nalaze se dela različitih raspoloženja i tekstura čime je ostvaren bogat i raznovrsan program dela za konsort viola.

Urednica Ivana Neimarević