Muzej zvuka – Ostvarenja Pjera de Manšikura

Pjer de Manšikur, franko-flamanski autor, rođen je na samom severu Francuske u Betenu oko 1510.godine, a 1559. godine postao je kapelmajstor na dvoru španskog kralja Filipa II u Madridu. Pored ove visoke pozicije, Manšikur je dobijao priznanja i od savremenika kao što su Fransoa Rable, Klemes Non Papa ili Orlando di Laso, koji ga je nazvao izuzetno važnim i odličnim kompozitorom. Manšikurova dela su se izvodila, o čemu svedoče i sačuvani manuskripti, od Stokholma do juga Italije.

U Manšikurovom opusu nalaze se brojne šansone, mise, moteti i jedan magnifikat, koji ćete slušati na početku emisije u izvođenju ansambla Brabant pod upravom Stivena Rajsa. Ovo delo nastalo je u ranom peridou Manšinkurove karijere, a objavljeno je 1534. godine. Četvoroglasna struktura koja je prisutna u prva dva stiha nalikuje onoj koju su koristili kompozitori generacije pre Manšikura, dok u druga dva segmenta kompozitor uvodi još jedan alt, kako bi pojačao efekat streto imitacije u stihu Glorija Patri.

U istom izvođenju ćete čuti i motet Osculetur me, jedan od brojnih moteta koji je u pre-reformacijsko doba koristio neskriveni erotizam Pesme nad pesmama, preveden u trop božanske ljubavi prema Devici Mariji. Ovo sapostavljanje telesne požude sa religioznim obožavanjem bilo je popularano od 12. veka, tačnije od vremena kada su trubaduri opevali svoju žudnju prema nedostižnim i čestitim damama i poredili ih sa idealom ženskog principa, odnosno samom Bogorodicom. U ovom motetu, tekst Pesme nad pesmama donosi tenorska deonica u rečima Tota pulchra es, amica mea – Lepa si ti, draga moja. Šestoglasna tekstura i izrazita emocionalnost ovog moteta ga čine jednim od Manšikurovih najbogatijih dela ovog žanra.

Na kraju emisije čućete i Manšikurovu misu Veni Sancte Spiritus u interpretaciji ansambla Huelgas pod upravom Paula van Nevela.

Urednica emisije: Ivana Neimarević