Jakopo Foroni: Margerita

Glavne uloge tumače: bariton Jurij Jurčuk kao grof Rodolfo, bariton Mateo D Apolito kao Ser Mateo, mecosopran Alesandra Volpe kao Margerita, tenor Endrju Stenson kao Ernesto, sopran Đulijana Đanfaldoni kao Đustina, bariton Filipo Fontana kao Robert, tenor Ji Hjun Kim kao Gasparo. Horom i orkestrom festivala u Veksofrdu diriguje Timoti Majers.

Festival u Veksfordu se ponovo vratio jednom Foronijevom delu pošto je 2013. godine na svetlo dana izneo njegovu operu Kristina, kraljica Švedske. Kritika je tada utvrdila da je to jedno od najvećih otkrića zaboravljenog dela u 60 godina dugoj istoriji festivala. Razlog za zaborav koji je prekrio Foronijevo delo, verovatno leži u činjenici da je ovaj italijanski kompozitor preminuo relativno mlad u Stokholmu, gde je bio rukovodilac italijanske operske kompanije. U tom trenutku, što možemo videti iz njegovih preostalih partitura, Foroni je mogao biti dostojan rival Verdiju, naslednik Donicetijevog stila, iako je istovremeno svojom odlukom da napusti Italiju pokazivao i nešto drugo - kosmopolitski duh i veliko poznavanje simfonijske muzike nemačkog kulturnog kruga.

Margerita je bila Foronijeva prva opera čija je premijera upriličena 4. marta 1848. godine u Kraljevom teatru u Milanu. Primljena je sa velikim entuzijazmom, a ugledni kritičar Alberto Macukato, je pohvalio dobru ravnotežu između ozbiljnosti i komedije i lepu boju orkestarskog zvuka. Jedan od modela za Margeritu je mogla biti i Donicetijeva opera Ljubavni eliksir sa kojom deli mesto radnje smeštenu u ruralnu sredinu - u ovom slučaju u švajcarskom planinskom selu, a sama partitura sadrži odjeke folklorne muzike i evokacije romantičarskog pejzaža. U tom smislu ne čudi što je sam Foroni klasifikovao svoje delo kao „melodramu semiseriju", dakle kao sentimenalnu komediju sa srećnim krajem, posle brojnih peripetija i ozbiljnih pretnji. Libreto je napisao Đorđo Đaketi, traženi pisac operskih predložaka tog doba, kao adaptaciju francuskog teksta Ežena Skriba koji je bio namenjen za nezavršenu operu Adriena Boaldjea. Inače, važno je napomenuti da je Kraljev teatar za koji je Margerita pisana, bilo malo intimno pozorište u blizini Skale, te je Foroni njemu i prilagodio svoj orkestarski aparat.

Urednica Ksenija Stevanović