Filozofija u delu Ive Andrića – govori Una Popović

Problem odnosa umetnika i umetničkog dela nesumnjivo je jedan od klasičnih estetičkih problema, te se Una Popović fokusira na način na koji je Ivo Andrić eksplicirao i promišljao ovaj odnos. U mnogim svojim tekstovima Andrić svedoči o razumevanju načina na koji umetničko delo nastaje i živi, kao i načina kako umetnik treba da postupa da bi sačinio umetničko delo. Pri tome, pojmom Andrićeve estetike autorka označava tumačenje samog umetničkog dela, njegovog karaktera i smisla, te funkciju umetnosti u kontekstu života pojedinca (umetnika) i s obzirom na ljudsko postojanje uopšte, dok je pojam Andrićeve poetike usmeren na perspektivu samog stvaralaštva, odnosno na razumevanje ispravnog odnosa umetnika prema delu.

Uz uvažavanje savremenih estetičkih uvida o tradicionalnom odnosu filozofije i umetnosti, prema kojima filozof, pristupajući umetnosti, mora da vodi računa o tome da sopstvenim pojmovnim rešenjima i misaonim matricama ne iskvari svedočanstva koja umetnost sama sobom nudi, Una Popović sprovodi istraživanje Andrićevih više teorijskih tekstova, a manje književnih dela, koja takođe svedoče o njegovom razumevanju umetnika i dela. U tom smislu, centralni pojmovi ovog istraživanja biće upravo Andrićevi pojmovi, sa ciljem da se na osnovu njih izvedu valjane estetičke posledice i tumačenja. Konačno, Andrićevo razumevanje odnosa umetnika i dela biće osvetljeno i na primeru njegovog tumačenja dvojice autora - Petra Kočića i Vuka Stefanovića Karadžića, pri čemu Kočić predstavlja poetički antipod Andrića, dok Karadžić predstavlja njegov hvaljeni uzor

Urednica ciklusa Tanja Mijović.