Stereorama – Za klavirom

Na početku ćemo slušati Sonatu broj 6 u A-duru, opus 82 Sergeja Prokofjeva iz 1940. godine, prvu od njegove tri takozvane ratne sonate. Uslediće zbirka pod naslovom Etide-slike opus 33 Sergeja Rahmanjinova i na kraju etida broj 10 Kloda Debisija, sa naslovom – Za suprotstavljene zvučnosti.

Sanja Bizjak muzički je uzrastala uz profesorku Zlatu Maleš u zemunskoj muzičkoj školi Kosta Manojlović. Već sa osam godina počinje sa prvim nastupima u Jugoslaviji, Rusiji, Francuskoj, Rumuniji, Slovačkoj, Češkoj, Austriji, Italiji, Nemačkoj i Mađarskoj, kao i sa snimanjima za radio i televiziju u tim zemljama. Iskustvo stiče i na takmičenjima sa kojih se vraća sa visokim priznanjima. U dvanaestoj godini postaje student Pariskog Nacionalnog konzervatorijuma u klasi Žaka Ruvijea, kao najmlađa u svojoj generaciji i stipendista francuske vlade. Juna 2004. završava studije sa najvišom ocenom.

Svoje tri pariske godine Sanja Bizjak ispunjava brojnim solističkim nastupima, kamernim muziciranjem, najčešće sa klarinetistom Matom Bekavcem, čelistkinjom Majom Bogdanović, violinistom Nemanjom Radulovićem i sestrom, pijanistkinjom Lidijom Bizjak. Pohađa kurseve kamerne muzike kod Morisa Burga i Itamara Golana, kao i kurseve klavira kod Igora Laska, Olega Majzenberga, Aleksandra Saca i Menahema Preslera. Interesovanje za muziku baroka produbljuje na časovima čembala. Godine 2002. osniva klavirski duo sa sestrom Lidijom, sa kojom upisuje poslediplomske studije za kamernu muziku na Pariskom konzervatorijumu. Tri godine kasnije, ovaj duo je osvojio dve specijalne nagrade na velikom A-Er-De takmičenju u Minhenu.

Autor: Zoran Stojović